OUD NIEUWS: MICHAEL JACKSON

Het stomme is, dat ik sinds het eerste bericht over Michael Jacksons hartstilstand, onophoudelijk heb gezocht naar een fatsoenlijke afbeelding van de King of Pop. Inmiddels heb ik er een gevonden, en zijn de geruchten over zijn veronderstelde overlijden bevestigd. Aldus sterft de maker van het meest verkochte album allertijden donderdag op vijftigjarige leeftijd een tragische dood. Ik zal hem missen, maar dat deed ik al jaren.

Michael Jackson - Stranger In Moscow
by dodo3003

VIDEO: PHOENIX - 1901

Phoenix - 1901 live from wearephoenix on Vimeo.

Zijn er trouwens echt mensen die de dvd van De Wereld Draait Door met showcases van artiesten die 'kwamen, speelden, en overwonnen' hebben besteld? Nog steeds vraag ik me af hoe artiesten in Gods naam binnen een minuut door kunnen breken. Wellicht ligt het aan de overenthousiaste Matthijs van Nieuwkerk. Wat dat betreft trek ik graag de vergelijking met die andere televisieheld David Letterman. Zijn show is het paradepaardje van Het Gesprek, maar stelt in wezen niet veel voor. Waar Van Nieuwkerk zich gedurig verliest in interessantdoenerij, doet Letterman dat in ellenlange anekdotes, die ongetwijfeld grappig bedoeld zijn, maar bij mij enkel irritatie opwekken - wat overigens nog wordt versterkt door het publiek, dat zich schijnbaar voortdurend even oppervlakkig gedraagt en de melige hap slikt als zoete koek. Ach, tenminste krijgen artiesten bij Letterman de vrijheid om hun kunsten gedurende een fatsoenlijk tijdsbestek te vertonen. Daarom nogmaals een fragment, ditmaal uit een aflevering van een kleine week geleden: Phoenix. Sommigen, zoals Matthijs van Nieuwkerk, willen antwoorden op vragen als 'Wat wordt de zomerhit van 2009?'. Wel, voilá. Dit nummer is onweerstaanbaar in de letterlijke zin van het woord. Die ondeugende nonchalance aan het slot! Ik mijmer over mijn eigen band. Hadden wij maar zulke monsterhits...

VIDEO: SONIC YOUTH - SACRED TRICKSTER

Sonic Youth behoeft geen introductie. Hun 16e reguliere studioplaat The Eternal is inmiddels een poosje uit, en ik begin almaar enthousiaster te worden. Dit nummer was 2 maanden geleden bij wijze van voorproefje voor het eerst te horen, en toen was ik eigenlijk een stuk minder gecharmeerd. Het uitgebreide aanbod aan visuele uitzendingen van het nieuwe materiaal heeft me echter gaandeweg overtuigd. Hoewel alle oorspronkelijke leden de vijftig reeds goed en wel zijn gepasseerd - alleen nieuw bandlid Mark Ibold, bekend van het lang ter ziele gegane Pavement, zit net onder die grens - weten ze nog steeds hoe je een gave tv-show moet neerzetten: door ronduit met het mes tussen de tanden te spelen. De ongekende noisy uitbarstingen blijven in het relatief rechttoe rechtaan Sacred Trickster uit, de eeuwig valse maar coole stem van Kim Gordon blijft echter enig in haar soort.

OUD NIEUWS: DAVID BOWIE

David Bowie is een artiest die ik net zoals Smashing Pumpkins en Radiohead, maar vooral zoals Smashing Pumpkins, heb ontdekt in hun nadagen. Paradoxaal genoeg was ik er wat dat betreft redelijk vroeg bij; toen Thursday's Child in 1999 in de tipparade circuleerde - Bowie had in datzelfde jaar overigens zijn laatste top40 notering, nota bene met de heruitgave van Under Pressure, en teert sindsdien, om even op mijn vorige opmerking terug te komen, op oude hits, zoals het notabele artiesten van over de vijftig nu eenmaal betaamt - was ik amper 11 jaar oud. Afgelopen week stuitte ik op een tweedehands singletje van dit nummer, en ik werd direct weer herrinnerd aan mijn kleine tv'tje op mijn slaapkamer en de indruk die deze clip op me maakte toen ik hem voor het eerst zag. Een sfeervolle korte film over uiterlijk vertoon.

SEMI-PROFESSIONEEL: INSTRUMENTALS

Voor een vriend (die bij mijn weten slechts beweert deze weblog te lezen) ben ik bezig een compilatie samen te stellen met uitsluitend instrumentale nummers. Nouja, hij is eigenlijk al nagenoeg af, maar het zou kunnen dat ik iets over het hoofd heb gezien, en in dat geval zou ik graag willen dat je me daar over inlicht.

01/Yo La Tengo - Dr. Crash
02/Clap Your Hands Say Yeah - Blue Turning Gray
03/Pavement - 5 Minus 4 Equals Unity
04/Electrelane - If Now Now, When?
05/Múm - I'm 9 Today
06/Eels - Bride Of Theme For Blinking Lights
07/Mogwai - Thank You Space Expert
08/Aphex Twin - Flim
09/Radiohead - Hunting Bears
10/Coparck - Song For A Next Album
11/Smashing Pumpkins - Mellon Collie And The Infinite Sadness
12/Reynolds - Grohl
13/Explosions In The Sky - Your Hand In Mine
14/Future Sound Of London - Max
15/John Fahey - Wine And Roses
16/Quasi - Only Success Can Fail Me Now
17/The Go! Team - Panther Dash
18/British Sea Power - The Great Skua
19/Tortoise - Benway
20/Sigur Rós - (3)
21/Four Tet - Unspoken

RECENSIE: GOMEZ - A NEW TIDE

(release 31 maart 2009 via Eat Sleep)

Gomez is zo een band waar enerzijds over wordt gezegd dat ze de meest onderschatte groep van de UK zijn, anderzijds dat ze hun debuutalbum gewoon nooit meer hebben kunnen evenaren. Het is een discussie die letterlijk al 10 jaar wordt gevoerd, en mijn persoonlijke mening is dat hoewel Bring It On mogelijk inderdaad hun beste plaat tot nu toe is en het er alle schijn van heeft dat die niet meer wordt overtroffen (althans niet in de ogen van de behoudende Britse pers), je jezelf als luisteraar wel van een enorme hoeveelheid hoogstaande liedjes ontzegt wanneer je de andere 5 albums van de band links laat liggen.

De grote troef van de groep is duidelijk haar veelzijdigheid. Gomez heeft drie verschillende zangers en songschrijvers in dienst, en daarmee een streepje voor. A New Tide klinkt, net als alle voorgaande albums, dan ook erg gevarieerd. Het knappe van de band is echter dat het ondanks die vele invloeden toch onmiskenbaar een eigen geluid heeft weten te creëren dat laveert tussen indiepop, folk, en blues.

Sinds hun vierde plaat Split The Difference uit 2004 heeft het Noord-Engelse vijftal haar experimenteerdrift wat laten varen en ze houdt er tegenwoordig wat conventionelere songstructuren op na.
Dat wil gelukkig absoluut niet zeggen dat ook de zesde langspeler niet weer heel wat moois in petto heeft. If I Ask You Nicely zou met zijn aanstekelijk basloopje perfect de toekomstige reclamespot voor, pak hem beet, de nieuwe Renault Twingo kunnen voorzien. Songs zoals Mix of Win Park Slope zijn dan weer schoolvoorbeelden van moderne gelaagde britpop. En dan heb ik het nog niet gehad over eerste single Airstream Driver, met die heerlijke laidback groove.

Ik ben niet de laatste om te beweren dat bands zich dienen te ontwikkelen, en in het geval van pakweg The Thermals of The Coral is het absoluut jammer dat de scherpe randjes na verloop van tijd enigszins verdwenen zijn. Anderzijds is het niet meer dan normaal dat bands die langer dan 10 jaar meedraaien op een gegeven moment volwassen worden. De ontwikkeling in kwestie die Gomez heeft doorgemaakt is eigenlijk volstrekt logisch, en bovendien niets om je druk over te maken. Zulke slimme, solide, en bovendien hitgevoelige nummers als op A New Tide hoor je namelijk niet vaak meer.