A
01/The Rolling Stones - Gimme Shelter
02/R.E.M. - It's The End Of The Worlds As We Know It (And I Feel Fine)
03/The Thermals - End To Begin
04/Dr. Dog - Oh No
05/Explosions In The Sky - Your Hand In Mine
06/Willy Mason - So Long
07/The Ramones - Too Tough To Die
08/Sonic Youth - Total Trash
09/Yo La Tengo - Today Is The Day
10/Fool's Gold - The World Is All There Is
11/Godspeed You! Black Emperor - Rockets Fall On Rocket Falls
12/Mercury Rev - The Dark Is Rising
13/Eels - It's A Motherfucker
14/Rats On Rafts - God Is Dead
15/Sparklehorse - Please Don't Take My Sunshine Away
16/Grandaddy - I'm OK With My Decay
17/Antony & The Johnsons - Another World
18/British Sea Power - Something Wicked
19/The Muslims - Extinction
20/Smashing Pumpkings - Farewell & Goodnight
B
21/Sukilove - As Long As I Survive Tonight
22/Wavves - No Hope Kids
23/Quasi - You Fucked Yourself
24/The Strokes - The End Has No End
25/School Is Cool - The World Is Gonna End Tonight
26/Atlas Sound - Terra Incognita
27/The Hives - Better Get A Broom
28/Joy Division - New Dawn Fades
29/Moby - I'm Not Worried At All
30/dEUS - W.C.S. (First Draft)
31/Flaming Lips - Waiting For A Superman
32/Pet Shop Boys - What Have I Done To Deserve This?
33/Jimi Hendrix - Waiting For Tomorrow
34/Interpol - Next Exit
35/Massive Attack - Future Proof
36/Hella - Better Get A Broom
37/Emiliana Torrini - Nothing Brings Me Down
38/Menomena - Killemall
39/Clap Your Hands Say Yeah - Goodbye To Mother And The Cove
40/Björk - It's Oh So Quiet
december 21, 2012
december 17, 2012
EERVOLLE VERMELDINGEN 2012
Was 2012 nu zo een goed popjaar? Niet echt. Ten eerste vielen veel platen waar ik tamelijk reikhalzend naar uit had gekeken me uiteindelijk tegen. Maar weinig albums overtuigden bovendien pas na meerdere keren luisteren; er hebben al eens meer groeiplaten in mijn lijstje gestaan. Niet dat dit per se iets zegt over kwaliteit, er bestaat uiteraard ook nog iets als de magie van liefde op het eerste gehoor, maar ik vermoed desalniettemin dat de levensvatbaarheid van mijn jaarlijst, het tijdloze vermogen van albums die niet alleen een jaar omvatten maar een langere periode kunnen markeren, in 2012 afsteekt ten opzichte van pakweg 2010. Wat daar indirect ook op wijst: relatief weinig enthousiaste debutanten. Het mag gezegd worden. Een paar positieve punten dan, als tegenwicht: de geweldige wederopstanding van het onvergelijkbare Guided By Voices, twee heerlijke nieuwe nummers van Blur, en de verdiende aandacht van zowel pers als publiek voor Lower Dens. En dan nu nog wat eervolle vermeldingen in beeld en geluid.
Moss - Ornaments (Excelsior)
Door de nieuwe plaat van Moss ben ik lid geworden van Excelsior; een experiment, en dat was ik dit jaar in totaal een maand of 7. Ik heb een maand geleden opgezegd omdat het al met al behoorlijk tegenviel - Meindert Talma was leuk, maar aan Triggerfinger, Tommigun of de draak van een nieuwste Anne Soldaat heb je gewoon niks. Ik was sowieso al veel te laat om Ornaments nog thuis te krijgen, dus heb ik uiteindelijk mijn vriend JW de LP gegeven en er zelf de gratis jewelcase uit gevist. Goed, mooie opvolger van doorbraak Never Be Scared/Don't Be A Hero, heldere sound, en met het wervelende Spellbound bewijzen Dorleijn en co. andermaal wat voor onvervalste hits ze wel niet op hun repertoire hebben staan. Duidelijk een van de betere bands die er anno 2012 in dit land rondlopen.
Grizzly Bear - Shields (Warp)
Helaas, toch een typisch gevalletje van net-niet. Ik sprak hier eerder mijn hoop uit dat Shields het dan maar zou moeten gaan worden, die Grote Plaat van 2012. De hoop bleek ijdel, want net als hun vorige Veckatimest komt het er bij Grizzly Bear wat mij betreft altijd op neer dat het een getalenteerde band is wiens platen je heel graag heel goed wilt vinden, maar welke je in werkelijkheid nauwelijks draait. Het is bewonderenswaardig wat ze doen, maar in feite, zo zou je kunnen redeneren, graven ze met majestueuze singles als Yet Again (of Two Weeks, of Knife) hun eigen graf; waarom een hele plaat uitzitten als er zoiets bestaat als een repeatknop? Ohja, mooiste clip van het jaar!
Spinvis - Tot Ziens, Justine Keller (Excelsior)
Ik gun Spinvis heus zijn comeback na vele tenenkrommende jaren sinds zijn unieke debuut van een decennium terug. Erik de Jong heeft nu eindelijk een solide band om zich heen en het conceptueel sterke Tot Ziens bevat enkele van zijn beste nummers to date. Om onduidelijke redenen niet opgenomen in mijn eindlijst.
Dr. Dog - Wild Race (ANTI-)
In meerdere opzichten een aparte uitgave. Allereerst omdat de EP, die vijf nummers telt, op Record Store Day verscheen als 12-inch, waardoor ik kan fluiten naar een exemplaar op het door mij zo geliefde CD-formaat. Ten tweede omdat het hier feitelijk een verzameling restjes betreft uit het opnameproces van het vorige album Be The Void - de eigenlijke titelsong is hier het openingsnummer, en zet meteen de toon. De band uit Philadelphia is in vorm, hun beatlesque indiepop even onweerstaanbaar als op succesplaten Easy Beat en Fate. Hopelijk nog tot in de oneindigheid integraal en gratis te streamen via YouTube.
Menomena - Moms (Barsuk Records)
Hun gevoel voor humor is met het vertrek van multi-instrumentalist Brent Knopf gelukkig niet verdwenen. Wie van videoclips een ouderwets gezellig verkleedfeestje maakt, heeft duidelijk nog plezier in het leven. De twee overige kernleden maken er het beste van, en hoewel de plaat me niet zo overdondert als de drie voorgangers dat deden, is Menomena nog altijd een van de spannendste en sympathiekste groepen in het indiecircuit.
Moss - Ornaments (Excelsior)
Door de nieuwe plaat van Moss ben ik lid geworden van Excelsior; een experiment, en dat was ik dit jaar in totaal een maand of 7. Ik heb een maand geleden opgezegd omdat het al met al behoorlijk tegenviel - Meindert Talma was leuk, maar aan Triggerfinger, Tommigun of de draak van een nieuwste Anne Soldaat heb je gewoon niks. Ik was sowieso al veel te laat om Ornaments nog thuis te krijgen, dus heb ik uiteindelijk mijn vriend JW de LP gegeven en er zelf de gratis jewelcase uit gevist. Goed, mooie opvolger van doorbraak Never Be Scared/Don't Be A Hero, heldere sound, en met het wervelende Spellbound bewijzen Dorleijn en co. andermaal wat voor onvervalste hits ze wel niet op hun repertoire hebben staan. Duidelijk een van de betere bands die er anno 2012 in dit land rondlopen.
Grizzly Bear - Shields (Warp)
Helaas, toch een typisch gevalletje van net-niet. Ik sprak hier eerder mijn hoop uit dat Shields het dan maar zou moeten gaan worden, die Grote Plaat van 2012. De hoop bleek ijdel, want net als hun vorige Veckatimest komt het er bij Grizzly Bear wat mij betreft altijd op neer dat het een getalenteerde band is wiens platen je heel graag heel goed wilt vinden, maar welke je in werkelijkheid nauwelijks draait. Het is bewonderenswaardig wat ze doen, maar in feite, zo zou je kunnen redeneren, graven ze met majestueuze singles als Yet Again (of Two Weeks, of Knife) hun eigen graf; waarom een hele plaat uitzitten als er zoiets bestaat als een repeatknop? Ohja, mooiste clip van het jaar!
Spinvis - Tot Ziens, Justine Keller (Excelsior)
Ik gun Spinvis heus zijn comeback na vele tenenkrommende jaren sinds zijn unieke debuut van een decennium terug. Erik de Jong heeft nu eindelijk een solide band om zich heen en het conceptueel sterke Tot Ziens bevat enkele van zijn beste nummers to date. Om onduidelijke redenen niet opgenomen in mijn eindlijst.
Dr. Dog - Wild Race (ANTI-)
In meerdere opzichten een aparte uitgave. Allereerst omdat de EP, die vijf nummers telt, op Record Store Day verscheen als 12-inch, waardoor ik kan fluiten naar een exemplaar op het door mij zo geliefde CD-formaat. Ten tweede omdat het hier feitelijk een verzameling restjes betreft uit het opnameproces van het vorige album Be The Void - de eigenlijke titelsong is hier het openingsnummer, en zet meteen de toon. De band uit Philadelphia is in vorm, hun beatlesque indiepop even onweerstaanbaar als op succesplaten Easy Beat en Fate. Hopelijk nog tot in de oneindigheid integraal en gratis te streamen via YouTube.
Menomena - Moms (Barsuk Records)
Hun gevoel voor humor is met het vertrek van multi-instrumentalist Brent Knopf gelukkig niet verdwenen. Wie van videoclips een ouderwets gezellig verkleedfeestje maakt, heeft duidelijk nog plezier in het leven. De twee overige kernleden maken er het beste van, en hoewel de plaat me niet zo overdondert als de drie voorgangers dat deden, is Menomena nog altijd een van de spannendste en sympathiekste groepen in het indiecircuit.
december 13, 2012
VARIOUS #67
01/The Sea And Cake - On And On
02/Bart Constant - Tough Cookie (radio edit)
03/Visitors - Crops & Animals
04/Vadoìnmessico - Pepita Queen Of The Animals
05/Melody's Echo Chamber - You Won't Be Missing That Part Of Me
06/Yo La Tengo - Before We Run
07/Jens Lekman - I Know What Love Isn't
08/Menomena - Plumage
09/Efterklang - Apples
10/Princess Chelsea - Too Fast To Live
11/Motorama - To The South
12/Guided By Voices - You Can Fly Anything Right
13/Regina Spektor - Poor Little Rich Boy
14/Koudlam - Love Song
15/Cold Pumas - Jela
16/Willis Earl Beal - Evening's Kiss
17/Hypnotic School - Tame The Memory
18/Sufjan Stevens - Silver And Gold
02/Bart Constant - Tough Cookie (radio edit)
03/Visitors - Crops & Animals
04/Vadoìnmessico - Pepita Queen Of The Animals
05/Melody's Echo Chamber - You Won't Be Missing That Part Of Me
06/Yo La Tengo - Before We Run
07/Jens Lekman - I Know What Love Isn't
08/Menomena - Plumage
09/Efterklang - Apples
10/Princess Chelsea - Too Fast To Live
11/Motorama - To The South
12/Guided By Voices - You Can Fly Anything Right
13/Regina Spektor - Poor Little Rich Boy
14/Koudlam - Love Song
15/Cold Pumas - Jela
16/Willis Earl Beal - Evening's Kiss
17/Hypnotic School - Tame The Memory
18/Sufjan Stevens - Silver And Gold
december 06, 2012
THE SUGARETTES
We hebben het nog niet over The Sugarettes gehad. Ik ben niet helemaal bij als het om de Eindhovense scene gaat, maar ik kan me Mariska Louman en Joep van Son nog goed herinneren. In 2010 speelden ze in Nikoo op Le Guess Who? in Utrecht, dat was heel hard en rauw en indrukwekkend, en inmiddels zijn ze een heus liefdeskoppel dat noisy indiepopliedjes speelt. Dat zijn al twee overeenkomsten met Sonic Youth. The Sugarettes verschillen door stevig gitaarwerk te combineren met een opgewekt meisjesachtig accent. Het album Destroyers Of Worlds is te streamen en ook volgens pay-what-you-like te downloaden op hun Bandcampsite. Luister vooral ook naar de albumopener Love In Stereo en probeer dan eens geen rondje te gaan rennen.
december 02, 2012
SUKILOVE
Sukilove behoeft in Vlaanderen dan misschien geen introductie, maar hier wel: sommige mensen ademen muziek, en Pascal Deweze is er precies zo een. Begonnen als bassist bij de cultband Metal Molly, en via ontelbaar veel andere muzikale projecten nu vooral vermaard als producer in zijn Studio Jezus. Dan is er nog Sukilove, door Deweze onlangs liefkozend omschreven als zijn speeltuin. Kondigden de zalvende songs van de Antwerpenaar pakweg 10 jaar geleden nog een waardige opvolger van McCartney aan, het laatste wapenfeit Drunkaleidoscope laat een veel weerbarstiger geluid horen waarin de hoofdrol nu eens is weggelegd voor drums. Een geniale plaat die je van begin tot eind opzuigt en waar de doorgewinterde popliefhebber nog maanden plezier aan zal beleven.
Abonneren op:
Posts (Atom)
