Mark William Lewis; op papier is de naam precies het Britse equivalent van de jongen van hiernaast. Schijn bedriegt af en toe, want achter het doodnormale alias schuilt een mysterieuze singer/songwriter die groot werd in de achterafzaaltjes van Zuid-Londen en die zich hult in poëtische nevelen. Zijn songs zijn met een bezetting van bas, drums, gitaar en harmonica evenwel erg toegankelijk, al is het aanvankelijk misschien even wennen aan Lewis' donkere, wat hese zangstem - type Bill Callahan. Voor liefhebbers van de betere melancholische indiepop.
Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
september 12, 2025
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be