COMPILATIE VOOR GERT-JAN SCHOUTEN

01/Galaxie 500 - Tugboat
02/The Birthday Party - Release The Bats
03/Jens Lekman - Happy Birthday Dear Friend Lisa
04/Pink - Get This Party Started (A Capella Edit)
05/De Huilende Rappers - Kadootjes
06/Menomena - Wet & Rusting
07/Pains Of Being Pure At Heart - Come Saturday
08/You Say Party! We Say Die! - Glory
09/Blonde Redhead - 23
10/Lou Reed - Perfect Day
11/The White Stripes - Offend In Every Way
12/THUS:OWLS - Sometimes
13/Brakes - You'll Always Have A Place To Stay
14/Gomez - If I Ask You Nicely
15/U2 - With Or Without You
16/Antony & The Johnsons - Thank You For Your Love
17/Balthazar - Throwing A Ball
18/Bloc Party - Little Thoughts
19/Henny Huisman - Theme From Mini Playbackshow
20/Sugababes - About You Now

BATHS

Het is even geleden dat ik van een laptop-artiest zo genoot als nu van Baths. De tijden dat ik intensief en toegewijd naar alle nieuwe releases van Warp luisterde zijn eigenlijk een beetje voorbij en van iets moderns als Washed Out word ik niet bepaald warm - van spannende IDM back to Moon Safari all over again. Deze jongeman uit LA brengt met zijn debuut op Anticon echter weer in herinnering hoe fijn een herfstig knisperende elektronicaplaat kan zijn. Dat belooft wat voor LeGuessWho? volgende maand. Trouwens, dit soort muziek live een draak om te zien? Geen sprake van (dankzij ingenieus camerawerk)!

THE NATIONAL

Goede clip, charismatische frontman, een kwinkslag. The National behoeft dan misschien geen introductie voor de meesten, maar deze ijzersterke single had ik nodig. Ooit zag ik de band eens op Dour, maar weinig aandachtig en dus weinig indrukwekkend. De Amerikanen bleven (ondanks Fake Empire) steeds links liggen. Nu ben ik vastbesloten om eens serieus naar hun platen te gaan luisteren. Zeg het maar!

THE GO! TEAM

Het is er nooit van gekomen London Calling eens te bezoeken. Wegens een erbarmelijke financiële situatie diende ik in 2005 te kiezen tussen Bloc Party en The Go! Team - iets wat ik als zeventienjarige simpelweg niet over mijn hart kon verkrijgen, waardoor ik uiteindelijk maar thuis bleef. Inmiddels heb ik Bloc Party gezien, maar het zestal uit Brighton (daar waar Kele Okereke graag zijn weekends vertoeft) is me de afgelopen jaren ontlopen. Enfin, binnenkort grijp ik mijn kans, want een nieuw album is aanstonds! Het nieuwe nummer T.O.R.A.N.A.D.O. doet vermoeden dat Rolling Blackouts weer lekker energiek en opzwepend gaat klinken (en werpt tegelijkertijd de vraag op waarom The Prodigy hun handdoeken in Gods naam nog niet in de ring hebben gegooid). Om alvast in de stemming te komen, presenteer ik bij deze nog eens de geweldige eerste single Junior Kickstart. Toffe (naar ik aanneem door een fan gemaakte) video ook; een achtervolgingsscène die Pacman naar hetzelfde steegje voert waar Vampire Weekend hun clip voor Cousins opnam.

BELLE & SEBASTIAN

Zeker, hij is aardig geschoten, maar de nieuwe clip van Belle & Sebastian is nu ook weer niet bepaald grensverleggend te noemen. Meer dan een statische performance, afgewisseld met lege close-ups van een blondine met krullend haar, heeft de video niet om het lijf. Ook het nummer in kwestie is, met alle respect voor de kwaliteiten van Stuart Murdoch en co, weinig opzienbarend: het kabbelt voort. Niet de inventieve tekstuele vondsten van weleer, maar wél behoorlijk cheesy koortjes, dusdanig makkelijk in het gehoor liggend dat het haast verdacht wordt. Dat hebben ze naar mijn mening toch al eens beter gedaan. Nee, het noemenswaardige is de boodschap die aan de song voorafgaat. De sympathieke Schotse presentator (met dito accent) spreekt impliciet zijn afschuw uit over het muzakfenomeen en dat is iets wat ik alleen maar kan toejuichen. Het is daarom bijzonder jammer dat I Want The World To Stop het statement juist lijkt te ondermijnen.

MAPS & ATLASES

Het wil me maar niet te binnen schieten aan wie de zanger van Maps & Atlases, een zekere Dave, me zo doet denken. Solid Ground heeft nogal wat weg van de prettige folkpop van een band als Bowerbirds, al is de plaat in zijn geheel feller en gelaagder dan je op basis van dit enkele nummer zou vermoeden. Een indringende, psychedelische productie die hevig leunt op soulvolle zang en kwieke percussie. Dus ook geschikt voor liefhebbers van TV On The Radio, Bloc Party en Field Music. Ik raad het jullie aan met even veel plezier als Kitty Bons het mij deed - waarvoor nog dank, trouwens.