Het oor wil ook wat - door Max Majorana.

december 21, 2012

APOCALYPS CHART

A
01/The Rolling Stones - Gimme Shelter
02/R.E.M. - It's The End Of The Worlds As We Know It (And I Feel Fine)
03/The Thermals - End To Begin
04/Dr. Dog - Oh No
05/Explosions In The Sky - Your Hand In Mine
06/Willy Mason - So Long
07/The Ramones - Too Tough To Die
08/Sonic Youth - Total Trash
09/Yo La Tengo - Today Is The Day
10/Fool's Gold - The World Is All There Is
11/Godspeed You! Black Emperor - Rockets Fall On Rocket Falls
12/Mercury Rev - The Dark Is Rising
13/Eels - It's A Motherfucker
14/Rats On Rafts - God Is Dead
15/Sparklehorse - Please Don't Take My Sunshine Away
16/Grandaddy - I'm OK With My Decay
17/Antony & The Johnsons - Another World
18/British Sea Power - Something Wicked
19/The Muslims - Extinction
20/Smashing Pumpkings - Farewell & Goodnight

B
21/Sukilove - As Long As I Survive Tonight
22/Wavves - No Hope Kids
23/Quasi - You Fucked Yourself
24/The Strokes - The End Has No End
25/School Is Cool - The World Is Gonna End Tonight
26/Atlas Sound - Terra Incognita
27/The Hives - Better Get A Broom
28/Joy Division - New Dawn Fades
29/Moby - I'm Not Worried At All
30/dEUS - W.C.S. (First Draft)
31/Flaming Lips - Waiting For A Superman
32/Pet Shop Boys - What Have I Done To Deserve This?
33/Jimi Hendrix - Waiting For Tomorrow
34/Interpol - Next Exit
35/Massive Attack - Future Proof
36/Hella - Better Get A Broom
37/Emiliana Torrini - Nothing Brings Me Down
38/Menomena - Killemall
39/Clap Your Hands Say Yeah - Goodbye To Mother And The Cove
40/Björk - It's Oh So Quiet

december 17, 2012

EERVOLLE VERMELDINGEN 2012

Was 2012 nu zo een goed popjaar? Niet echt. Ten eerste vielen veel platen waar ik tamelijk reikhalzend naar uit had gekeken me uiteindelijk tegen. Maar weinig albums overtuigden bovendien pas na meerdere keren luisteren; er hebben al eens meer groeiplaten in mijn lijstje gestaan. Niet dat dit per se iets zegt over kwaliteit, er bestaat uiteraard ook nog iets als de magie van liefde op het eerste gehoor, maar ik vermoed desalniettemin dat de levensvatbaarheid van mijn jaarlijst, het tijdloze vermogen van albums die niet alleen een jaar omvatten maar een langere periode kunnen markeren, in 2012 afsteekt ten opzichte van pakweg 2010. Wat daar indirect ook op wijst: relatief weinig enthousiaste debutanten. Het mag gezegd worden. Een paar positieve punten dan, als tegenwicht: de geweldige wederopstanding van het onvergelijkbare Guided By Voices, twee heerlijke nieuwe nummers van Blur, en de verdiende aandacht van zowel pers als publiek voor Lower Dens. En dan nu nog wat eervolle vermeldingen in beeld en geluid.


Moss - Ornaments (Excelsior)
Door de nieuwe plaat van Moss ben ik lid geworden van Excelsior; een experiment, en dat was ik dit jaar in totaal een maand of 7. Ik heb een maand geleden opgezegd omdat het al met al behoorlijk tegenviel - Meindert Talma was leuk, maar aan Triggerfinger, Tommigun of de draak van een nieuwste Anne Soldaat heb je gewoon niks. Ik was sowieso al veel te laat om Ornaments nog thuis te krijgen, dus heb ik uiteindelijk mijn vriend JW de LP gegeven en er zelf de gratis jewelcase uit gevist. Goed, mooie opvolger van doorbraak Never Be Scared/Don't Be A Hero, heldere sound, en met het wervelende Spellbound bewijzen Dorleijn en co. andermaal wat voor onvervalste hits ze wel niet op hun repertoire hebben staan. Duidelijk een van de betere bands die er anno 2012 in dit land rondlopen.


Grizzly Bear - Shields (Warp)
Helaas, toch een typisch gevalletje van net-niet. Ik sprak hier eerder mijn hoop uit dat Shields het dan maar zou moeten gaan worden, die Grote Plaat van 2012. De hoop bleek ijdel, want net als hun vorige Veckatimest komt het er bij Grizzly Bear wat mij betreft altijd op neer dat het een getalenteerde band is wiens platen je heel graag heel goed wilt vinden, maar welke je in werkelijkheid nauwelijks draait. Het is bewonderenswaardig wat ze doen, maar in feite, zo zou je kunnen redeneren, graven ze met majestueuze  singles als Yet Again (of Two Weeks, of Knife) hun eigen graf; waarom een hele plaat uitzitten als er zoiets bestaat als een repeatknop? Ohja, mooiste clip van het jaar!


Spinvis - Tot Ziens, Justine Keller (Excelsior)
Ik gun Spinvis heus zijn comeback na vele tenenkrommende jaren sinds zijn unieke debuut van een decennium terug. Erik de Jong heeft nu eindelijk een solide band om zich heen en het conceptueel sterke Tot Ziens bevat enkele van zijn beste nummers to date. Om onduidelijke redenen niet opgenomen in mijn eindlijst.


Dr. Dog - Wild Race (ANTI-)
In meerdere opzichten een aparte uitgave. Allereerst omdat de EP, die vijf nummers telt, op Record Store Day verscheen als 12-inch, waardoor ik kan fluiten naar een exemplaar op het door mij zo geliefde CD-formaat. Ten tweede omdat het hier feitelijk een verzameling restjes betreft uit het opnameproces van het vorige album Be The Void - de eigenlijke titelsong is hier het openingsnummer, en zet meteen de toon. De band uit Philadelphia is in vorm, hun beatlesque indiepop even onweerstaanbaar als op succesplaten Easy Beat en Fate. Hopelijk nog tot in de oneindigheid integraal en gratis te streamen via YouTube.


Menomena - Moms (Barsuk Records)
Hun gevoel voor humor is met het vertrek van multi-instrumentalist Brent Knopf gelukkig niet verdwenen. Wie van videoclips een ouderwets gezellig verkleedfeestje maakt, heeft duidelijk nog plezier in het leven. De twee overige kernleden maken er het beste van, en hoewel de plaat me niet zo overdondert als de drie voorgangers dat deden, is Menomena nog altijd een van de spannendste en sympathiekste groepen in het indiecircuit.

december 13, 2012

VARIOUS #67

01/The Sea And Cake - On And On
02/Bart Constant - Tough Cookie (radio edit)
03/Visitors - Crops & Animals
04/Vadoìnmessico - Pepita Queen Of The Animals
05/Melody's Echo Chamber - You Won't Be Missing That Part Of Me
06/Yo La Tengo - Before We Run
07/Jens Lekman - I Know What Love Isn't
08/Menomena - Plumage
09/Efterklang - Apples
10/Princess Chelsea - Too Fast To Live
11/Motorama - To The South
12/Guided By Voices - You Can Fly Anything Right
13/Regina Spektor - Poor Little Rich Boy
14/Koudlam - Love Song
15/Cold Pumas - Jela
16/Willis Earl Beal - Evening's Kiss
17/Hypnotic School - Tame The Memory
18/Sufjan Stevens - Silver And Gold

december 06, 2012

THE SUGARETTES


We hebben het nog niet over The Sugarettes gehad. Ik ben niet helemaal bij als het om de Eindhovense scene gaat, maar ik kan me Mariska Louman en Joep van Son nog goed herinneren. In 2010 speelden ze in Nikoo op Le Guess Who? in Utrecht, dat was heel hard en rauw en indrukwekkend, en inmiddels zijn ze een heus liefdeskoppel dat noisy indiepopliedjes speelt. Dat zijn al twee overeenkomsten met Sonic Youth. The Sugarettes verschillen door stevig gitaarwerk te combineren met een opgewekt meisjesachtig accent. Het album Destroyers Of Worlds is te streamen en ook volgens pay-what-you-like te downloaden op hun Bandcampsite. Luister vooral ook naar de albumopener Love In Stereo en probeer dan eens geen rondje te gaan rennen.

december 02, 2012

SUKILOVE


Sukilove behoeft in Vlaanderen dan misschien geen introductie, maar hier wel: sommige mensen ademen muziek, en Pascal Deweze is er precies zo een. Begonnen als bassist bij de cultband Metal Molly, en via ontelbaar veel andere muzikale projecten nu vooral vermaard als producer in zijn Studio Jezus. Dan is er nog Sukilove, door Deweze onlangs liefkozend omschreven als zijn speeltuin. Kondigden de zalvende songs van de Antwerpenaar pakweg 10 jaar geleden nog een waardige opvolger van McCartney aan, het laatste wapenfeit Drunkaleidoscope laat een veel weerbarstiger geluid horen waarin de hoofdrol nu eens is weggelegd voor drums. Een geniale plaat die je van begin tot eind opzuigt en waar de doorgewinterde popliefhebber nog maanden plezier aan zal beleven.

november 16, 2012

MELODY'S ECHO CHAMBER


Mooie benen! Dan kun je je videoclip nog zo grofkorrelig schieten, je beelden larderen met retro-psychedelische effecten en alles in slow-motion afspelen; first thing's first. Melody´s Echo Chamber is de naam waaronder de Française Melody Prochet opereert. Haar engelachtige stemgeluid doet denken aan wijlen Trish Keenan. Qua songmateriaal zit Prochet daar op haar S/T debuut ook wel wat tegenaan, al klinken even goed invloeden van Stereolab, The Beatles en Tame Impala door. Al met al een heerlijk zonnig sixtiesplaatje. Iemand kwam hier onlangs mee aanzetten in het genootschapje Mensen Met Een Fatsoenlijke Muzieksmaak. Tot voor kort was dat een selecte privéclub van acht gentlemen. Drie dagen nadat ik was toegetreden werd de naam opeens te elitair bevonden en dus maar veranderd in Goeie Muziek, vrij toegankelijk voor iedereen op Facebook. Alweer een reden om dit blog niet meer te volgen, doe er je voordeel mee!

november 08, 2012

CLINIC


De nieuwe Clinic is eigenlijk best even wennen. Opeens spelen ze ook nummers die langer zijn dan vijf minuten en experimenteren ze met nieuwe songstructuren! Ik wil moeite doen voor Free Reign, want met een beetje geluk kan ik de band eind deze maand eindelijk eens zien optreden, ter promotie van diezelfde plaat, hun zevende alweer. Hun albums hebben naar mijn idee een beetje last van het Guided By Voices-syndroom; ze verschijnen te regelmatig en af en toe sneeuwt er een onder, wanneer deze me niet á la minute bevalt. Hun debuut blijft een tijdloos meesterwerk, maar niet alles wat ze daarna gemaakt hebben is per definitie een slap aftreksel. Laatste wapenfeit Bubblegum vond ik bijvoorbeeld erg sterk. Hoe dan ook een band om van te houden. Sowieso de beste uit Liverpool sinds de Beatles - gewoon omdat die link voor het oprapen ligt. En een lekker trippende clip, naar goed gebruik.

november 06, 2012

MOTORAMA


Soms is het schrikbarend hoe makkelijk het is om een band á la minute te omschrijven in termen van vergelijkbare groepen. Ik lieg vermoedelijk niet wanneer ik zeg dat liefhebbers van The Cure, The  National en Deerhunter van Motorama zouden kunnen houden, Een Russische band, nota bene, met een oersaaie videoclip; eerst gaan ze picknicken, dat wordt gezellig, en wat daarna volgt is een staaltje iets te uitdrukkelijke uitsloverij, waarbij de zanger tamelijk onzalige trekjes vertoont van wijlen Ian Curtis - het kon natuurlijk ook bijna niet anders. Het is hen hoe dan ook vergeven, want het nummer klinkt leuk, en de naam is eenvoudig genoeg te onthouden.

oktober 26, 2012

...AND YOU WILL KNOW US BY THE TRAIL OF DEAD


...And You Will Know Us By The Trail Of Dead is een band die haar ietwat afschrikwekkende naam steeds meer eer aan doet. In het verleden, je zou het misschien niet zeggen, waren hun platen namelijk toch een stuk rustiger dan wat op Lost Songs te horen is; flink door beukende drums, agressieve riffs en nogal venijnig geschreeuw. Maar een goede portie rock moet kunnen, en de Texanen verdienen door hun volharding en bezieling sowieso een streepje voor. De ridicule videoclip gaat een paar keer flink over de kop, maar ik verklaar de onthutsende campagnefilm van ene Rich Dobney bij deze geschikt als anthem voor de komende presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Overigens niet het beste nummer van het album.

oktober 23, 2012

PRINCESS CHELSEA


Omdat The Cigarette Duet van Princess Chelsea op mij insloeg als een bom, had ik er helemaal niet bij stil gestaan dat dat geinige nummer mogelijk gewoon onderdeel zou zijn van een album. Gelukkig waren daar mijn alerte collega´s van DaMusic. Chelsea Nikkel heeft dus blijkbaar een jaar geleden al haar debuut Lil´ Golden Book in Amerika uitgebracht op het mij onbekende Lil´ Chief Records. Die plaat is nu sinds een week ook verkrijgbaar in Europa. Goed nieuws, want naast het genoemde prijsnummer staat ook de rest van Lil´ Golden Book (dat trouwens vergezeld gaat van een foeilelijke hoes, dat dan weer wel) vol met sprookjesachtige, af en toe wat zoete, maar altijd geestige pop. Daarbij komt dat de videoclip van Too Fast To Live - een heerlijk walsje en opnieuw een lekker moralistisch deuntje over slechte gewoontes - zo mogelijk nog hilarischer is dan The Cigarette Duet. Als ik Willem Jongeneelen was en tegen tweeën weer eens op een anticlimax zou moeten aansturen tijdens de Waterput Swing, zou ik het wel weten.

oktober 15, 2012

VARIOUS #66

01/Grizzly Bear - Yet Again
02/Why? - Strawberries
03/Wooden Shjips - Lazy Bones
04/Rats On Rafts - Emma Sofia
05/Alt-J - Dissolve Me
06/Balthazar - The Oldest Of Sisters
07/Radiohead - Go Slowly
08/Noble Tea - We Will Rise At The End Of The World
09/Electric Light Orchestra - Here Is The News
10/Jason Lytle - Get Up And Go
11/Deerhoof - Fête d´Adieu
12/Olan Mill - The Square Is Porcelain
13/Lele - Neen
14/Sun Airway - Close
15/Morrissey - People Are The Same Everywhere (Live @ BBC)
16/Guided By Voices - Doughnut For A Snowman
17/Woods - Cali In A Cup
18/The Raveonettes - Downtown
19/Bloc Party - 3x3
20/Bill Callahan - Our Anniversary
21/The Sugarettes - Love In Stereo

oktober 07, 2012

WHY?


Ik zit mezelf hier op te vreten omdat de verbazingwekkend sterke nieuwe EP van Dr. Dog niet op cd zal verschijnen, maar dit geheel terzijde. Laten we het over de nieuwe single van Why? hebben. De Amerikanen zullen eind volgende maand op LeGuessWho? in Utrecht spelen. Ik ben benieuwd of ze live nog zo goed zijn als toen ik ze leerde kennen ten tijde van Elephant Eyelash en zie uit naar een hernieuwde kennismaking. De clip ziet er in ieder geval heel gezellig uit, op het aanstekelijke ritme is het fijn knikken, en de teksten van hipster Yoni Wolf zijn ouderwets onbegrijpelijk. 

oktober 03, 2012

SUN AIRWAY


In deze mooie video van potentiële floorfiller Close zien we een hulpeloos eenzame man verdwaasd zoeken naar een teken van leven van zijn geliefde. De clip loopt goed af, dat scheelt. Sun Aiway is aan het tweede album toe. Oplettende internetters hebben de geweldige single Put The Days Away van de debuutplaat uit 2010 al gehoord, maar als Pitchfork eens flink gas geeft, zou dat zomaar kunnen betekenen dat deze band uit Philadelphia komend jaar ook in Europa eens wat aan de weg timmert. Gezien het feit dat het album Soft Fall nu op de luisterpaal van 3voor12 te horen is, kunnen we in ieder geval binnenkort met die plaat in onze handen staan. En het is een goede plaat! Elekropop. Volgepropt maar sereen. Denk New Order, Beach House, M83. Ik ben er nog steeds niet uit of ik zanger Jon Barthmus nu meer als Bono of Richard Ashcroft vind zingen.

september 24, 2012

COLDPLAY


Vandaag een heerlijke zalvende Radioheaddag gehad met Amnesiac, The Bends en Ok Computer. En nu, vlak voor het slapengaan, moest ik opeens ergens aan denken. Weet je nog, die tijd dat Coldplay door recensenten de nieuwe Radiohead werd genoemd? Wat mij betreft is de overeenkomst tussen Coldplay en Joy Division trouwens dat het openingsnummer van hun debuutplaten uitsteekt (het een wat verder dan het ander) boven de rest. Dit blijft sowieso een mooi geanimeerde videoclip. Volgens mij hebben ze voor de hoes van Parachutes een still gebruikt.

september 17, 2012

GRIZZLY BEAR


Tot nu toe vond ik Grizzly Bear altijd wel een goede band, maar met hun nieuwste Shields, het vierde album in acht jaar tijd, ben ik pas echt overstag. Voor een ouderwetse jongen als ik is het leuk om zo een album, waar toch wel door vriend en vijand van de alternatieve mainstreampop naar wordt uitgekeken, juist voor het eerst in een platenzaak te horen. Meeluisteren met een promo twee weken voor de release, dat maakt het toch allemaal net iets magischer. En magisch klinkt Shields! Een verpletterend mooie plaat van begin tot eind - die consistentie ontbrak naar mijn idee op het soms wat onnadrukkelijke, ja zelfs nonchalante Veckatimest. Bij de schreeuwerige Jimmy Fallon speelden ze onlangs het majestueuze openingsnummer Sleeping Ute, en de rest mag je op de Luisterpaal gaan luisteren. Serieuze kandidaat voor de jaarlijst.

september 13, 2012

WOODS


Het is inmiddels al de vierde clip die ik hier bespreek - en talloze noteringen op compilatiealbums later - maar Woods is een groep met een prachtig consistent geluid waar ik gewoon moeilijk om heen kan. Waarschijnlijk de band uit The Big Apple die het minst van allen klinkt als hun woonplaats. Er is door de jaren heen niet veel veranderd; hoogstens kun je zeggen dat er nóg meer zon in hun muziek is gaan schijnen, getuige ook deze heerlijke nieuwe clip van Cali In A Cup. The right band in the wrong state. Hun nieuwste album Bend Beyond is nog enkele dagen te streamen via Loud & Quiet. Prettige nazomer!

september 07, 2012

RADIOHEAD


Tijd voor nog wat oud nieuws. Eindelijk heb ik eens The King Of Limbs gekocht, een album dat me in het begin weinig deed en ik daarop snel terzijde heb gelegd. Ik ben sinds Pyramid Song altijd een liefhebber van Radiohead geweest, maar na het onmiddelijk in de armen sluiten van Hail To The Thief en vooral In Rainbows, heb ik ditmaal gewacht tot de afprijzingen. Vermoedelijk net zoals een deel van de vorige generatie fans Kid A in eerste instantie afwezen. Hoe dan ook, ik zat er dus toch naast. Het is werkelijk waar; al Radioheads platen zijn om een of andere reden de moeite waard. Lotto Arena, daar kom ik aan!

SONIC YOUTH


Even tussendoor wil ik jullie wijzen op het verder volslagen onverifieerbare gegeven dat geen nieuws meestal goed nieuws is. Komkommertijd! Maar laat Sonic Youth toch alsjeblieft terugkomen. Op Stereogum zijn ze deze week onderwerp van discussie in de leuke reeks From Worst To Best.

september 02, 2012

ANIMAL COLLECTIVE


Animal Collective, menigeen bekend, brak pas echt door met Merriweather Post Pavillion. Die terecht bewierookte plaat heeft gezorgd voor hoge verwachtingen van (en de daaraan gepaard gaande felle reacties op) de eerste volwaardige opvolger. Welnu, Centipede Hz is naar mijn idee een mooie symbiose van wat de groep de afgelopen tien jaar allemaal heeft uitgehaald; een soort best of dus, eigenlijk. De freakfolk lijkt weliswaar voorgoed verdwenen, maar hun neopsychedelica klinkt elektronisch zeker niet minder extatisch. Tegenwoordig opereren de Amerikanen bovendien weer als een hechte band, en dat hoor je; fris en gejaagd als ten tijde van Feels. Centipede Hz is een heuse koptelefoonplaat, echte hits ontbreken, maar het vorig jaar nog ongetitelde Monkey Riches is een uitschieter.

augustus 22, 2012

KWART EEUW JAN RIJNBERG

A1/Here We Go Magic - How Do I Know
A2/Hospitality - Betty Wang
A3/Mazes - Vampire Jive
A4/The Wedding Present - You´re Dead
A5/Field Music - (I Keep Thinking ´Bout) A New Thing

B1/Peggy Sue - Lover Gone
B2/Woods - Any Other Day
B3/Blur - The Puritan
B4/Guided By Voices - Class Clown Spots A UFO

C1/Dirty Projectors - Just From Chevron
C2/Ultraísta - Small Talk
C3/Bart Constant - Point

D1/Rats On Rafts - The Moon Is Big
D2/Wild Flag - Romance
D3/Youth Lagoon - July
D4/Fang Island - Asunder
D5/The Phoenix Foundation - Buffalo
D6/Crocodiles - Sunday
D7/Cloud Nothings - Our Plans
D8/Sir Richard Bishop - Canned Goods & Firearms

augustus 20, 2012

THEMA-AVOND: DIEREN

01/Monkey - Monkey Bee
02/Quasi - The Rhino
03/Stuurbaard Bakkebaard - Sold My Horse For A Pound Of Gold
04/Skunk Anansie - Hedonism
05/Caribou - Brahminy Kite
06/Daniel Johnston - Fish
07/Mercury Rev - Spiders & Flies
08/De Koning Der Dieren - Assepoester
09/Clap Your Hands Say Yeah - Upon Encountering The Crippled Elephant
10/Sparklehorse - Pig
11/The Beatles - Everybody´s Got Something To Hide Except Me And My Monkey
12/Baths - Animals
13/Mice Parade - Wave Greeting
14/Jaap Fisher - Kater
15/Wild Beasts - Bed Of Nails
16/Andrew Bird - Oh No
17/Women - Locust Valley
18/Alamo Race Track - Unicorn Loves Deer
19/Pet Shop Boys - Love, etc.
20/British Sea Power - The Pelican
21/The Hunches - Turkey Timer Pinocchio
22/Bowerbirds - In Our Talons
23/Clinic - Orangutan

JOOP VISSER


Vorige week werd er extra kassakorting gerekend in de Free Record Shop, jazeker. Een van de goede aankopen die ik deed waren de Liedjes Van Jaap Fischer - tegenwoordig Joop Visser genaamd, en opererend in samenwerking met Jessica van Noord. Deze tamelijk zonderlinge figuur, het moet gezegd, maakte sinds begin jaren ´60 al furore in de kleinere singer/songwriter- en theaterkringen, maar heeft altijd geweigerd in de publiciteit te treden. Fischer, die op een haartje de babyboomerboot miste, maakt vileine kampvuurfolk, die sinds zijn naamsverandering steeds politieker oort; noem het een soort kruising tussen Bob Fosko en Boudewijn de Groot met een groot satirisch vermogen en een vleugje Volendam. Ik zag hem eens op ZXZW, tegenwoordig Incubate genaamd, en dat dat goed was. Je kunt wel horen waar De Koning der Dieren, volgende week headliner op Festival Verbunt, deels zijn mosterd haalt.

augustus 08, 2012

VARIOUS #65

01/Your Headlights Are On - We Real Cool
02/Twin Shadow - Be Mine Tonight
03/Stars - Fixed
04/Blur - Under The Westway
05/Holograms - Chasing My Mind
06/De Koning Der Dieren - Slachthuis #1
07/Guided By Voices - Class Clown Spots A UFO
08/Palio Superspeed Donkey - Mr. Dickhead
09/Ramona Falls - Spore
10/Jeanette - Porque Te Vas
11/David Byrne & St. Vincent - Weekend In The Dust
12/Giraffes Giraffes - Scorpion Bowls At The Hong Kong
13/Tame Impala - Elephant
14/Deerhoof - Trouble With Candyhands
15/Smashing Pumpkins - The Chimera
16/Blur - The Puritan
17/Fang Island - Never Understand
18/DIIV - Doused
19/Peggy Sue - Lover Gone
20/Menomena - Heavy Is As Heavy Does

augustus 04, 2012

PEGGY SUE


Wow! Kippenvel. Zelden zo een mooi afscheidsliedje gehoord. Peggy Sue op Wichita en uit Brighton, England - daar komen me toch een paar serieus goede bands vandaan. OK. En verder? Zo zoet als Cat Power, zo zacht als Bowerbirds, zo zalig als een zomerse stapelwolk.

juli 30, 2012

PET SHOP BOYS


Jazeker, daar hebben we een nieuwe clip van mijn grootste guilty pleasure; Pet Shop Boys. Zoete herinneringen aan die goede avond op mijn vooralsnog laatste Dour in 2009. Je kunt zeggen wat je wilt, bijvoorbeeld dat de band alleen populair is onder homo´s en hooligans, maar voor mij zijn ze simpelweg helden die het ultieme jaren ´90 geluid tot op de dag van vandaag glorieus en dus terecht in het vaandel dragen. Arctic Monkeys waren leuk op de openingsceremonie van de Olympische Spelen, maar eigenlijk hadden Pet Shop Boys moeten spelen. De muziek is geweldig, afgezien van een curieuze regel in het tweede couplet  - zingt Neil Tennant daar nu iets over joden? In ieder geval kan dat nihilistische We Are The Champions van Queen met onmiddelijke ingang uit de stadions geschrapt worden, en daar worden we allemaal beter van.

juli 23, 2012

DIRTY PROJECTORS


Het zat er aan te komen. Ik heb Swing Lo Magellan gekocht en die heeft bezit van mij genomen. De zogenaamd minst toegankelijke maar meest avontuurlijke band van Brooklyn, Dirty Projectors, kende ik eerst alleen dankzij hun goede cover van Björks Hyperballad (tip!) en enthousiaste verhalen van hip volk. Deze zevende plaat, zo heb ik me laten vertellen, ligt echter een stuk makkelijker in het gehoor dan hun vorige werk, waarmee een doorbraak uit de blogosfeer naar de grote zaal van Paradiso weer een stapje dichterbij is gekomen. Catchy, modern, en ook vaak op een prettige manier ongrijpbaar - is die geforceerde stem van frontman David Longstreth, die trouwens wel wat weg heeft van Björk, nu imponerend ijzingwekkend of gewoon ronduit irritant? Hoe dan ook een album waar je wat geduld voor moet hebben en zich pas later laat uitbetalen, maar wat onmiddelijk fascineert en iedere luisterbeurt nog meer hypnotiseert dan de vorige. Dit is de eerste single. Kille, maar kleurrijke clip.

juli 18, 2012

HOT CHIP


Pitchfork zond afgelopen weekend online haar festival in Chicago uit. Ik heb wat streams bekeken, en dat waren vooral dingen die ik al min of meer kende - al moet ik vanaf nu misschien toch eens wat serieuzere aandacht aan Dirty Projectors gaan besteden, want Swing Lo Magellan maakt me steeds nieuwsgieriger. Hoe dan ook: Hot Chip maakte de meeste indruk. Een band waarvan ik weliswaar al jaren drie albums in de kast heb staan, maar die me op een of andere manier ineens opnieuw wisten te grijpen. Ik realiseerde me wat een geweldige, onverwoestbare nummers Boy From School, Hold On, en One Life Stand toch eigenlijk zijn. De kunst om mensen van nature te laten bewegen, met goede, verleidelijke liedjes in plaats van lompe en aanwezige beats; ongeëvenaard. Het nieuwste album In Our Heads kwam vorige maand uit bij Domino en niet meer bij DFA, maar staat ironisch genoeg juist weer vol met floorfillers. Die doen echter sterk denken aan de jaren ´90, dus dan is wat mij betreft alles weer koek en ei. Night & Day mag dan de onbetwistbare single van het gezelschap zijn, Flutes is een stuk spannender.

juli 11, 2012

BEST OF BLUR (VOOR NEWBEE & ANDERE JAN WILLEM FRANKENS)

A1/Music Is My Radar
A2/B.L.U.R.E.M.I.
A3/End Of A Century
A4/Fool´s Day

B1/You´re So Great
B2/On The Way To The Club
B3/The Puritan
B4/Charmless Man

C1/Out Of Time
C2/Tracy Jacks
C3/No Distance Left To Run
C4/Caravan

D1/M.O.R.
D2/Under The Westway
D3/Battery In Your Leg
D4/Tender

juli 03, 2012

BLUR


Vers van de pers: twee nieuwe nummers van Blur! Het is eigenlijk niet eens nodig dat ik zeg dat het niet nodig is dat ik zeg dat ze geen introductie nodig hebben. Aan het creatieve vermogen van Albarn noch Coxon zal het liggen; de reden dat de groep vandaag twee nieuwe nummers presenteerde lijkt haast een soort peiling te zijn van de vraag wie er zit te wachten op een nieuw album van deze jongelui. Officieel werden het mooie Under The Westway en het flitsende The Puritan gepresenteerd ter gelegenheid van hun aankomende stadionconcerten in Engeland. Kunnen die daar alvast meegezongen worden. Ik zou dat doen.

juni 28, 2012

HERE WE GO MAGIC


We hebben een winnaar! Als dit niet mijn absolute zomerhit van 2012 wordt, moet er de komende twee maanden nog wel iets heel geks gebeuren (en dan weet ik het ook niet meer). Het enige wat me nu nog tegen houd om het dak op te klimmen en te dansen op How Do I Know is dat ik bij lange na nog geen vakantie heb, maar doe jij er vooral je voordeel mee! Jammer overigens, dat Here We Go Magic niet gewoon als support meereist  met Radiohead dit najaar. How do I know if I know you / When the light in your house isn´t on / I thought I heard movement, but maybe I´m wrong.

juni 27, 2012

MEINDERT TALMA & DE RODE KAARTEN


In de eerste maand van de tot nu toe ouderwets kwakkelende sportzomer ben ik naar Rotterdam verhuisd. Die sportzomer is vooral leuk voor de heren opiniemakers die verder nergens anders een mening over hebben, een open deur die ik graag gelijk al even wil intrappen, maar dit verder geheel terzijde. Het is juni en vooral een tijd van eindeloos herhaalde ingekorte tunes op televisie, Seven Nation Army, en volksliederen. Wat heerlijk dat Excelsior juist nu Eenmaal Oranje heeft uitgebracht! Een plaat met mooie liedjes van Meindert Talma die volgende maand vermoedelijk ook nog de moeite zijn. De thema´s zijn namelijk weliswaar uit de voetballerij afkomstig, maar veel universeler dan je op het eerste oor zou denken. Het mooiste voorbeeld daarvan, mijn favoriete nummer Marokko of Nederland, ontbreekt jammer genoeg op YouTube. Daarom deze slepende blues over gezichtsbeharing; de Friese Talma betoont zich een feilloos analyticus als het gaat om de vraag waarom het Nederlands elftal dit toernooi zo teleurstelde.

juni 22, 2012

VARIOUS #64

01/Jack White - Freedom At 21
02/Crocodiles - No More Black Clouds For Dee Dee
03/Here We Go Magic - How Do I Know
04/Death Cab For Cutie - No Sunlight
05/Street Chant - Frail Girls
06/The Head And The Heart - Rivers And Roads
07/Field Music - A New Town
08/Ultraista - Smalltalk
09/Glen Hansard - Talking With The Wolves
10/Dry The River - Animal Skins
11/Fresku - Sitcom
12/Gravenhurst - The Prize
13/Fang Island - Asunder
14/Beach House - The Hours
15/Here We Go Magic - Make Up Your Mind
16/Rats On Rafts - Orange Orang Utan
17/I Like Trains - Beacons
18/Spiritualized - So Long You Pretty Thing
19/La Quiete - Che Tu Sia Per Me Il Coltello

juni 19, 2012

HOSPITALITY


Ik kan moeilijk verbergen dat ik de afgelopen tijd bijna onafgebroken naar Hospitality heb geluisterd. Mocht iemand zich hebben afgevraagd wat mijn alibi was; voilá. Amber Papini is om te beginnen een heerlijke zangeres, en de liedjes van de Yankees zijn van het soort dat rechttoe rechtaan verslaaft en de tijd laat vliegen. Wie de zomerse veldslag wint, maakt altijd een goede kans op het binnenhalen van de eindoverwinning. Me daar over uitspreken is nog wat te vroeg, maar Hospitality is in ieder geval de leukste debuutplaat van het jaar tot dusver.

mei 31, 2012

CROCODILES


Sunday is lang niet het leukste nummer op het nieuwe album van Crocodiles. Dat heet No Black Clouds For Dee Dee. Gelukkig compenseert de ouderwets coole video voor de eerste single van Endless Flowers een hoop. Het Amerikaanse vijftal playbackt zelfverzekerd en lijkt zo weggelopen uit Vice Magazine. Bovendien wordt er achter de band lustig op los geprojecteerd en maken bloemetjesmotieven en blote vrouwen bij een kruis de clip compleet. Soms primeert vorm nu eenmaal inhoud. De beelden galmen, zijn gebleekt en korrelig; eigenlijk net als de (weinig originele) indierock zelf. Regisseur: Sam Macon.

mei 21, 2012

I LIKE TRAINS


I Like Trains (iLiKETRAiNS voor fetisjisten) was vroeger een band die geschaard werd onder de noemer postrock. Dat lijkt voltooid verleden tijd nu het nieuwe The Shallows uit is gekomen (hun derde full-length). Zeer goed nieuws, als je het mij vraagt. Niet door de vermeende dood van postrock - daar geloof ik niets van - maar door het feit dat de Engelsen steeds meer in de poprichting opschuiven. Toegegeven; met zware, repetitieve, epische rock heeft The Shallows weinig van doen. Juist dit is een verademing ten opzichte van eerst. Toen droop het pathos er vanaf en liet de band haar luisteraars vaak ellendiger voelen dan goed voor ze was. Een sonische wolf in schaapskleren. Nu is de muziek weliswaar nog steeds somber van toon, maar zit er godzijdank wat meer lucht in de songs, waardoor een en ander veel makkelijker valt te verteren. David Martin is vooral beter gaan zingen. Vergelijkingen met de beheerste bariton van Matt Berninger (The National), of zelfs Dan Bejar (Destroyer) liggen voor de hand, al zijn ook Mogwai en Explosions In The Sky opeens dichterbij dan ooit. Album staat op 3voor12, YouTube houdt het op welgeteld één schamele fanvideo.

mei 13, 2012

EXPLOSIONS IN THE SKY


Toeval bestaat niet, maar ik kan me toch moeilijk voorstellen dat de leden van Explosions In The Sky deze blog lezen. Een jaar geleden berichtte ik over de video van Last Known Surroundings, de toenmalige eerste single van hun meest recente album Take Care en bij mijn weten ook hun eerste officiële clip. Leuk en aardig was die animatie, maar geen grote meerwaarde. De ideale video van Explosions In The Sky, die zou eerder lijken op The Tree Of Life, een film waar ik op dat moment, zoals zovelen die hem net in de bioscoop hadden gezien, behoorlijk van onder de indruk was geraakt. Welnu, de nieuwste video van het Texaanse viertal (voor Postcard From 1952) beantwoordt niet alleen stilistisch, maar ook inhoudelijk aan het magnum opus van Terrence Malick. Schitterende fotografie van een typisch na-oorlogs Amerikaans gezinsleven. Adembenemend, want even natuurlijk als magisch; net als de stemmige postrock zelf. Hier is goed over nagedacht. Geweldige clip!

mei 11, 2012

GRAVENHURST


Gravenhurst heeft net The Ghost In Daylight uit op Warp. Het is alweer de vierde full-length van deze Nick Talbot. Ik koester zijn mooie debuut Flashlight Seasons maar heb verder nooit echt meer naar hem omgekeken. Ten onrechte, vermoed ik. The Ghost In Daylight klinkt op het eerste gehoor wat electronischer, maar gaat in wezen verder waar het na zijn eerste album voor mij ophield. Muziek voor ´s morgens vroeg en ´s avonds laat; om precies te zijn loepzuivere slowcore, prachtig gearrangeerd en met een sterke hint naar Nick Drake en de Britse folk rond de jaren ´70 van vorige eeuw. Dit nummer werd een tijdje geleden al als eerste single uitgebracht en wordt nu bijgestaan door een mooie clip, gelardeerd met beelden uit de filmklassieker Metropolis. Om de een of andere reden, een vaag soort nostalgie, krijg ik weer eens de neiging te zeggen dat ik wijlen Alter8 mis.

mei 08, 2012

YOUTH LAGOON


Wat een goede plaat is Year Of Hibernation toch! Trevor Powers alias Youth Lagoon doet weliswaar veel fout in zijn leven, een album vullen met slechte liedjes is daar niet bij. Bijna elk nummer is raak - in januari wees ik jullie al op de videoclip van July. Natuurlijk zullen de critici zeggen: Bijna elk nummer klinkt hetzelfde. Soit. Ik kan me in ieder geval niet herinneren waar ik voor het laatst zulke kwetsbare en bij de lurven grijpende teenage angst heb gehoord. Youth Lagoon bewijst zich op zijn debuut bovendien als een vaardige singer/songwriter met gevoel voor een pakkende melodie. Om je tegen te zeggen.

april 29, 2012

VARIOUS #63

01/Lower Dens - Brains
02/mewithoutYou - Fox´s Dream Of A Log Flume
03/Russian Circles - Schiphol
04/The Sugarettes - Destroyers Of Worlds
05/Nomad Soul - Murmuration
06/Hospitality - The Birthday
07/Dr. Dog - These Days
08/Death Grips - Get Got
09/The Secret Love Parade - NYE
10/Dum Dum Girs - There Is A Light That Never Goes Out
11/Charlie Steinmann - It´s Such A Good Night
12/The Walkmen - Heaven
13/Youth Lagoon - The Hunt
14/Sea Lions - A Song For Your Smile
15/The Wedding Present - You´re Dead
16/Squarepusher - Drax 2
17/The War On Drugs - Baby Missiles
18/Wild Nothing - Nowhere
19/Sir Richard Bishop - Canned Goods & Firearms

april 26, 2012

SPINTO BAND


Wanneer je Spinto Band intypt op YouTube staat de video voor Cookie Falls, alweer de tweede single voorafgaand aan de release van de nieuwste plaat Shy Pursuit, pas op de derde beschikbare pagina. De vraag is: gaat dat veranderen? Spinto Band timmert al jaren aan de weg met rafelige en jolige indiepop, maar ik heb om de een of andere reden het idee dat de behoefte aan rafelige en jolige indiepop met de maand afneemt. Het betreft hier hoe dan ook een leuke clip, beter dan de vorige, vol korrelige beelden die suggereren dat het ok is om vrolijkheid te botvieren. En dan is het liedje ook nog eens een ware oorwurm. Het album is nu in zijn geheel gratis te streamen via Paste Magazine. De volgende keer dat ze live spelen ben ik er dus gewoon weer bij.

april 23, 2012

THE SECRET LOVE PARADE


Vorige week weer eens gaan kijken naar The Secret Love Parade, het snoezige Utrechtse synthpopduo dat onlangs een tweede album uitbracht. Een leuke plaat, Mary Looking Ready getiteld, die in mijn oren compacter en toegankelijker klinkt dan het debuut. De band laat bovendien duidelijk horen een typisch eigen geluid te hebben gevonden dat het midden houdt tussen pakweg High Places, Stereolab, en Depeche Mode op hun zoetst. In de hippe koffiebar The Village aten omstreeks veertig bezoekers dan ook uit de handen van de twee dames. Bovendien is er nu een officiële video voor The Victorians Are Here. Zowel het nummer als de clip blaken in hun veelkleurigheid van de hitpotentie.

april 18, 2012

THE WAVE PICTURES


Het nieuwste album van The Wave Pictures heb ik in een volwaardige recensie op Damusic een meer dan behoorlijke liedjesplaat genoemd. Dat was twee dagen geleden en ik sta er nog steeds volmondig achter. Het is waarlijk goed toeven met de goed in het gehoor liggende nummers van de bleke Britse veelschrijver David Tattersall; op Long Black Cars voegen ze enkele nieuwe hits toe aan hun ambachtelijke indiepoplijst, waaronder dit openingsnummer. Hoofdthematiek: kleinmenselijkheid en de magie van het alledaagse.

april 16, 2012

THE WALKMEN


Een enkel album van The Walkmen is tegenwoordig opwindender dan het beste uit de recente catalogi van The Strokes en Interpol bij elkaar. Dezelfde klasse, dezelfde openhartigheid, dezelfde bezieling, maar bij tijd en wijlen ook diezelfde typische nonchalance - en dat alles net een tandje hoger door een altijd weer geweldige ritmesectie bestaande uit drummer Matt Barrick en bassist Walter Martin. Naar hun eigen zeggen is het aankomende Heaven, alweer hun zevende plaat in tien jaar tijd, niet alleen de lichtste bevalling geweest, maar wordt het ook hun meest sobere album tot nu toe. Dat is inderdaad wat de eerste single (en titelnummer) doet vermoeden. Waarschijnlijk de beste gitaarband van de laatste jaren. De pret begint op 03.47.

THE WEDDING PRESENT


The Wedding Present. Typisch zo een band die al lang meegaat maar desondanks bij mijn generatiegenoten maar weinig potten kan breken, heb ik de indruk. Singles als Kennedy en Brassneck werden nochtans tamelijk grote hits in thuishaven Engeland - we spreken dan over begin jaren'90 - en nu is er dus weer een nieuwe plaat. David Gedge is duidelijk een nazaat van Morrissey; de geestige teksten gaan al 25 jaar over hartzeer en de kans dat dit ooit nog zal veranderen schat ik uiterst gering. Dat de band hier ooit haar cultstatus zal ontstijgen trouwens ook. Hoog tijd om kennis te maken!

april 04, 2012

CONDUITS


Voor het eerst sinds aanzienlijke tijd weer eens echt iets ontdekt op ons aller vriend de Luisterpaal. Conduits uit Omaha brachten onlangs hun selftitled debuutalbum uit (vooralsnog alleen vinyl) bij Team Love, een klein label waarop onder meer Felice Brothers en Gruff Rhys zetelen, maar dat je eerder zult kunnen van lokale trots en mede-oprichter Conor Oberst. Hun dromerige pop klinkt op het eerste gehoor wat netjes en ingetogen (we hoorden het al eens dissonanter en ijler), maar moet het vooral hebben van de dynamische onderhuidse spanningsbogen. Vier van de acht nummers klokken af na 6 minuten. Denk Slowdive, Blonde Redhead, Seesaw - de betere nimfen. Geweldige plaat voor een zonsondergang in april (en dat zeg ik niet vaak).

maart 29, 2012

VARIOUS #62

01/Teruyuki Nobuchika - Moe
02/Spinto Band - Take It
03/Arctic Monkeys - R U Mine?
04/Cat Power - Willie Deadwilder
05/Cloud Nothings - Other Plans
06/Disappears - Brother Joliene
07/Dustin Wong - Pink Diamond
08/Fountains Of Wayne - Someone´s Gonna Break Your Heart
09/Gomez - Options
10/Half Way Station - Alina
11/Hot Chip - Flutes
12/Dirty Projectors - Hyperballad
13/One Little Plane - She Was Out In The Water
14/Peaking Lights - Hey Sparrow
15/The Phoenix Foundation - 40 Years
16/Spinvis - Kom Terug

maart 28, 2012

DUSTIN WONG


Het legendarische Ponytail is niet meer, God hebbe haar zeven zielen, maar het voordeel daarvan is dat Dustin Wong nu wel de kans krijgt om uit de schaduw van Molly Siegel te kruipen. De gitarist creëert op alweer zijn tweede soloplaat muziek die in wezen in het verlengde ligt van wat hij met zijn oude band speelde - energieke, onorthodoxe, en bij tijd en wijlen flink uit het spoor vliegende noiserock. Hoewel de factor punk wat is afgenomen nu hij in zijn eentje te werk gaat, zijn de toverachtige, opzwepende en in effecten gedrenkte (dus ja, wat ik bedoel te zeggen: epische) gitaarmelodieën gebleven. Wong deelt de luisteraar er nog even ferme adrenalineklappen mee uit. Lekkere beat erbij, en klaar zijn we. Toekomstig voorprogramma van Animal Collective?

maart 12, 2012

HALF WAY STATION


Mensen die vragen, worden overgeslagen. Niet het debuut van Half Way Station, maar de luxe uitgave van het nieuwe album van LPG viel me ten deel in mijn eerste maand als abonnee van Excelsior. Ook niet slecht, natuurlijk, maar inmiddels begint Moonshine mijn hart te veroveren. Deze liveclip van uitschieter Alina toont aan waarom; leuke, zompige en op de juiste momenten ook onvoorspelbare liedjes, die een goede mix van Shapes & Sizes (tip!), Bowerbirds en Sixteen Horsepower in zich herbergen. Albumpresentatie gemist, maar hopelijk binnenkort in de herkansing. Let ook op de prachtige hoes overigens, ontworpen door mijn vriend Louis Reith.

maart 07, 2012

CLOUD NOTHINGS


Op de een of andere manier blijk ik toch behoefte te hebben aan een bepaalde hoeveelheid poppy en emo punkrock op zijn tijd. Laten we het op het weer houden. Luisteren naar Cloud Nothings is wachten op de lente. Ten opzichte van een band als pakweg Titus Andronicus onderscheidt de groep zich door een duidelijk hoorbare adolescentie. Dat wordt op den duur soms wel wat storend, maar Dylan Baldi (die inmiddels twintig moet zijn) en de zijnen maken het live helemaal waar; zonder enige pretenties gewoon een half uur lang beuken tot alles en iedereen ontploft van de adrenaline. Het nieuwe Attack On Memory is wat dat betreft een stuk bombastischer en zwaarmoediger dan hun vorige titelloze album. Benieuwd wat dat live zal opleveren - in mei in Groningen, Utrecht en Eindhoven. Oh, nu heb ik het helemaal niet over de clip gehad, die blijkbaar gesponsord wordt door de hippe retailers van Urban Outfitters. Geen enkel probleem zolang John Ryan Manning, van wie ik nooit eerder gehoord heb, de vrije hand krijgt. Gave beelden, goed script. Even beklemmend als de meeslepende tweede single en albumopener No Future/No Past.

februari 23, 2012

WOMEN


Dat was het dan. Geen Women meer. Pitchfork meldt dat gitarist Christopher Steiner onlangs op 26-jarige leeftijd is overleden in zijn slaap. Over de precieze toedracht is nog niets bekend, maar hier kleeft zeker een verdacht luchtje aan. Women viel twee jaar geleden op tragische wijze uit elkaar; de broers Flegel maakten tijdens een optreden heftige ruzie en de groep staakte na amper 20 minuten hun spontaan als laatste aangekondigde optreden - nadien werd officieel bekend gemaakt dat de bandleden ´totaal uitgeput´ waren van het intensieve touren. Ik miste ze dus op LeGuessWho? in Utrecht. Steiner speelde wel nog mee op de vorige tournee van The Dodos. Hij maakte in Antwerpen echter bepaald geen kwieke indruk op mij. Eeuwig zonde. Geweldige band, en nu ook een mythische. Dit nummer van hun debuut klinkt met terugwerkende kracht nog huiveringwekkender.

februari 12, 2012

MOSS


Leuk, die nieuwe Moss. Alleen zij die Excelsior tot in het diepst van hun ziel verachten (vraag me niet waarom maar ze bestaan, pasgeleden ben ik supporter geworden voor een tientje per maand) konden om de grandioze vorige plaat heen. De verwachtingen die Never Be Scared/Don't Be A Hero schiep worden op Ornaments ruimschoots ingelost - mijn bijgeloof is dat wanneer je 'moeilijke tweede plaat' slaagt in zijn opzet, je als popartiest een glorieuze toekomst wacht. Dat Marien Dorleijn een begenadigd songschrijver is, zoals zoveel recensenten beweren, is evenwel ook heel nuchter te constateren. Bijvoorbeeld door middel van deze overgeschoten liveclip van Spellbound, het meest beruchte nieuwe nummer, dat ook in gestripte uitvoering heldhaftig overeind blijft. Hoe de klusjesman van Caesar de nationale trots voorzag van nieuw elan.

januari 31, 2012

AMY VAN DE KLUNDERT HIEP HOI

01/The Phoenix Foundation - 40 Years
02/Alamo Race Track - Motormen & Owls
03/PJ Harvey - Let England Shake
04/Vashti Bunyan - Train Song
05/School Is Cool - On The Beach Of Hanalei (Live @ 2 Meter Sessies)
06/Anna Calvi - Desire
07/Bowerbirds - Tuck The Darkness In
08/Clap Your Hands Say Yeah - Maniac
09/Spinvis - Kom Terug
10/Wild Nothing - Summer Holiday
11/Wild Flag - Romance
12/Wild Beasts - All The King´s Men
13/Echo & The Bunnymen - The Game
14/Radiohead - Gagging Order
15/Woods - Twisted Tongue (Live @ Radio Dijon)
16/Teruyuki Nobuchika - Café Du Parc
17/Cymbals Eat Guitars - Indiana
18/Mogwai - Death Rays
19/High Places - Sonora
20/Moss - What You Want
21/Yo La Tengo - Dr. Crash
22/Peaking Lights - Hey Sparrow

januari 28, 2012

SUPERLIJM


Inderdaad, een duidelijker kruising tussen Pavements Élevate Me Later en Grandaddy´s Lost On Yr Merry Way bestaat niet. Herkenbaarheid is aangenaam, en niet voor niets legt de Vlaamse groep Superlijm in hun biografie de nadruk op hun jaren ´90 verleden, maar wat logischerwijs wordt verzwegen is dat een hedendaagse band als Cymbals Eat Guitars veel overtuigender met die erfenis kan omgaan. Oasis is in het refrein trouwens niet ver weg, maar ook daar wordt gemakshalve niet over gerept. Leuk nummer, hoor, maar iets te doorzichtig. En de clip is ook al gejat, dames en heren, van The Thermals. Of: hoe het strooien met blitse namen in je nadeel kan werken.

januari 23, 2012

SPINVIS


Ik noemde Spinvis al eens de Nederlandse Sparklehorse. Dat moet ik bij deze misschien enigszins bijstellen. Nu ook de tweede single afkomstig van Tot Ziens Justine Keller een waar schot in de roos blijkt te zijn, werd het tijd om de oren eens wat beter te spitsen. Wat blijkt? Spinvis klinkt al lang niet meer zo weifelend, zwaarmoedig, en droefgeestig, maar heeft zijn unieke geluid nu eens aangewend om een Grote Melancholische song te schrijven. Bezwerende synth, trefzekere zang, expressieve melodie. Wat wil je nog meer? Een aardige clip, die alleen al overeind blijft door dat ene beeld van iemand die met een bordje KOM TERUG op Schiphol staat te wachten. Erik de Jong heeft er onomstootbaar veel plezier in met een hechte en zelfverzekerde band te spelen. Misschien is Kom Terug wel het beste nummer dat hij ooit heeft gemaakt. In ieder geval het meest moedige, omdat alleen doven vanaf nu nog kunnen beweren dat Spinvis niet meer is dan die introverte zolderkunstenaar.

WILD FLAG


Toch wel een hele leuke plaat eigenlijk, dat debuut van supergroep Wild Flag. Aanstekelijke, venijnige indiepop in een basisbezetting. Vooral de inbreng van Janet Weiss op drums doet me deugd - gek en jammer genoeg wordt overigens Quasi, de band waarin ik haar persoonlijk voor het eerst hoorde spelen, in al het namedroppinggeweld van de critici nauwelijks vermeld. Oh, die heerlijke stuiterbaldrums! Hoe dan ook, voor iedereen die er aan twijfelde of David Byrne nu eigenlijk nog in leven is; jazeker, dat is hij!

januari 15, 2012

VARIOUS #61

01/The Phoenix Foundation - Buffalo
02/Field Music - (I Keep Thinking About) A New Thing
03/High Places - Sonora
04/Wild Flag - Romance
05/The Black Keys - Lonely Boy
06/Twerps - Coast To Coast
07/Orchestra Of Spheres - Hypercube
08/Youth Lagoon - July
09/Mark Fry - Song For Wilde
10/The Dodos - So Cold
11/Rats On Rafts - The Moon Is Big (live)
12/Bowerbirds - Tuck The Darkness In
13/Howler - Back Of Your Neck
14/Stephen Malkmus & The Jicks - Senator
15/Princess Chelsea - The Cigarette Duet
16/The Deep Dark Woods - The Banks Of The Leopold Canal
17/Moss - What You Want
18/Guided By Voices - My Europa
19/Woods - Any Other Day
20/Beyonce - Countdown

januari 10, 2012

YOUTH LAGOON

Youth Lagoon - July from Tyler T Williams on Vimeo.


Deze mooie video van Youth Lagoon lijkt naar een boel andere clips te verwijzen. Suburbdrama á la Arcade Fire, retro telefilmtechniekje van Bart Constant, en een surreëel huiverscenario in de lijn van pakweg Björk. Trevor Powers (waarom een alias, vraag je je af) profileert zichzelf in interviews als een schuchtere knaap van 22 die op het debuut The Year Of Hibernation eindelijk een uitlaatklep heeft gevonden voor zijn angsten en onzekerheden. Dat is nogal droevig, en verrek, zo klinkt het ook! Youth Lagoon is niet toevallig getekend door Fat Possum, het label voor ´raw blues´. Dat is nou leuk voor die jongen, want zijn geladen popliedjes (denk wederom Arcade Fire, Bright Eyes, Neutral Milk Hotel) zijn hier en daar misschien wel wat sentimenteel, maar toch zeker niet onverdienstelijk - mede te danken aan de o zo aangename lo-fiproductie. Volgende maand in Paradiso.

januari 05, 2012

WOODS

✌ WOODS - Any Other Day ✌ from EyeBodega on Vimeo.


Laten we het nieuwe jaar maar eens beginnen met een goede bekende. De mannen van Woods hebben hun beste clip tot nu toe gemaakt. Hun heerlijke psychedelicapop wordt in in de nieuwste video begeleid door kinderlijk abstracte, behoorlijk hallucinante beelden die alle trippend bedoelde visualisaties op iTunes overtreffen. Bovendien komt beeld stilistisch perfect overeen met geluid, en je weet: dan zit het goed. Hun laatste album, zo zal de oplettende luisteraar opvallen, werd trouwens bijzonder fijn geproduceerd; hoewel de sound nog krakkemikkig is als vanouds, klinkt de band relatief gesofisticeerd en op een bepaalde manier zelfverzekerder dan voorheen.

Blogarchief


zie ook http://www.damusic.be