PANDA BEAR & SONIC BOOM

Wat hebben klassieke popsongs met elkaar gemeen? Ze bevatten niet zelden een intro die op zichzelf al goed genoeg is om als basis te dienen voor een nieuw lied. Vanuit die gedachte is Reset ontstaan, het eerste album waarop Panda Bear (Animal Collective) en Sonic Boom (Spaceman 3) samenwerken als gelijkwaardige muzikale sparring partners. De negen nummers citeren naar hartelust de grondleggers van de Amerikaanse (psychedelische) pop – Everly Brothers, Eddie Cochran en, vanzelfsprekend, Beach Boys. Door samples van kleine loops, toegevoegde elektronica en nieuwe vocale harmonieën weten de twee op vakkundige wijze hun eigen vertrouwde geluid te verrijken. Edge Of The Edge had zo op Panda Bear’s Person Pitch kunnen staan, terwijl het tropische Whirlpool doet denken aan de late output van Sonic Boom’s vroegere band. Het verschil zit hem er vooral in dat Reset in de catalogus van beide heren een buitengewoon speelse exercitie is, waar het onbevangen plezier hoorbaar van af spat. Drie maanden na de zomerse digitale release nu ook op vinyl verkrijgbaar. 

YEAH YEAH YEAHS

Yeah Yeah Yeahs stonden twintig jaar geleden mede aan de wieg van de heropgeleefde New Yorkse rock ‘n roll-scene met het spraakmakende debuut Fever To Tell en al even uitzinnige optredens. Het is sinds hun vierde langspeler Mosquito uit 2013 betrekkelijk stil gebleven, maar Cool It Down is een fenomenale terugkeer van de band. De acht liedjes klinken even stekelig als monumentaal en zijn ingekleurd met trefzekere synths, strijkers en slagwerk. Nu stond Karen O er sowieso niet om bekend van haar hart een moordkuil te maken, en de blikvanger heeft na 9 jaar natuurlijk veel te melden. In iets meer dan een half uur haalt ze grote thema’s als onze ecologische teloorgang en het wereldwijd gedeelde verlangen naar intimiteit aan. Gelukkig worden de dansvloer en radio ondanks die diepgang niet geschuwd; hoewel de groep al lang is afgeweken van de lo-fi garagerock ten gunste van electro-pop beats en downtempo bangers, is het bandgeluid hartstochtelijk en sensueel gebleven. Openingsnummer Spitting Off The Edge Of The World is meteen een dijk van een song met een onverwoestbaar refrein, de schelle synths van Wolf katapulteren je terug naar duistere jaren ‘80 new wave. En toch: hoopvol klonk niet vaak zo extatisch als op Cool It Down.

EZRA FURMAN

 

All Of Us Flames, het laatste album in een driedelige cyclus, is voor Ezra Furman tegelijkertijd een nieuw begin. Recentelijk werd Furman bekend van haar muzikale bijdrage aan de populaire dramaserie Sex Education en kwam ze uit de kast als transvrouw. In haar dromerige indierock laat ze ook al jaren meer en meer haar tanden zien. Sterke songs als Forever in Sunset en Poor Girl A Long Way From Heaven laten Springsteen en Deerhunter doorklinken, maar Furman staat als queer rolmodel inmiddels stevig op eigen benen.

VARIOUS #112

01/Eerie Wanda - Sail To The Silver Sun
02/The Beths - Silence Is Golden
03/PUP - Scorpion Hill
04/Sky Ferreira - You're Not The One
05/Hang Youth - Topsport
06/BDRMM - Happy
07/The Yeah Yeah Yeahs - Spitting Off The Edge Of The World
08/Library Card - Mirror Factory
09/Bo Burnham - That's How The World Works
10/Nik Colk Void - Interruption Is Good
11/KH - Looking At Your Pager
12/Momma - Speeding 72
13/Sessa - Estrela Acesa
14/Pixies - There's A Moon On
15/The Strokes - The Adults Are Talking
16/The Murder Capital - Only Good Things
17/Dry Cleaning - Don't Press Me
18/Roy Aernouts - Ik Ben Een Meisje
19/Cassels - Charlie Goes Skiing
20/Naima Joris - True Love Will Find You In The End
21/Surf Curse - Disco
22/Billie Eilish - TV

SUPERORGANISM

 

Het debuutalbum van Superorganism was een covid-album avant la lettre; voltooid voordat de bandleden elkaar überhaupt voor het eerst fysiek ontmoet had. Vier jaar verder is er het nodige veranderd, want de Londense groep kromp van 8 naar 5 leden en die zijn weer uitgezwermd over de wereld. Bovendien is er intussen een trits aan hyperpop acts opgestaan die volvette glitchy producties voor zoetekauwen populair hebben gemaakt – het geluid van de digitale hap-slik-weggeneratie. Nummers als Put Down Your Phone (de loomste big beat van 2022) en On & On lijken er ook tekstueel gezien naar te verwijzen. Zangeres Orono zingt nog altijd heerlijk naïef en droog als contragewicht tegen de nerveuze beats en synths. Een beetje zoals Stephen Malkmus, eigenlijk, die hier op drie nummers mee doet. Hoewel de band onvermoeibaar schijnt, is het punt na 10 nummers wel zo’n beetje gemaakt en worden de hooks dan wat overdadig. Hoe dan ook een absolute aanrader voor fans van Gorillaz, The Go! Team, en 100 gecs.

HORSEGIRL

 

Of het echte dierenvrienden zijn valt moeilijk te zeggen, maar dat we hier te maken hebben met hartsvriendinnen staat buiten kijf. Versions of Modern Performance, het langverwachte debuut van Horsegirl, is een monument van de Heilige Drievuldigheid bas, drums en gitaar – en een must-hear voor elke liefhebber van die goede oude 90’s indierock. Penelope Lowenstein, Nora Cheng en Gigi Reece ontmoetten elkaar als middelbaar scholieren in Chicago en begonnen gedurende de pandemie te jammen in de kelder zodra hun huiswerk af was. Dat ze tekenden op kwaliteitslabel Matador en met Steve Albini opnamen in Electrical Audio stond haast in de sterren geschreven, want hun songs schieten je regelrecht terug naar de glorietijd van trio’s als Blonde Redhead, Sleater-Kinney en Dinosaur Jr. De dames kopiëren niet zozeer het rafelige college rock-geluid, maar geven de traditie met hoorbare vreugde en enthousiasme veeleer een nieuwe, 21e-eeuwse impuls. Prijsnummers: Dirtbag Transformation en Live & Ski. Binnenkort live in Antwerpen en Rotterdam.

KELLY LEE OWENS

 

Men neme een gortdroge basdrum van circa 220 BPM, synths die tjirpen als een veld vol krekels, en vocalen die aanhoudend de songtitel Release herhalen, al ware het een ademhalingsoefening. Dit openingsnummer zet meteen de toon voor LP.8, de jongste worp van Kelly Lee Owens. De Welshe producer ontving terecht veel loftuitingen voor haar vorige album Inner Song uit 2020, een alleraardigste downtempo technoplaat met onder meer een fraaie cover van Radiohead. Dit derde album (die 8 staat voor oneindigheid) is ten opzichte daarvan een flinke stap zijwaarts. Owens toog er voor naar Oslo en kreeg hulp van Lasse Marhaug, bekend van zijn werk met Jenny Hval. Het resultaat is een amalgaam van industrial en spirituele folk, of in haar eigen bewoordingen: een kruising tussen Throbbing Gristle en Enya. Tel daar na beluistering van de sfeervolle ambientpop van One gerust ook Björk ten tijde van Vespertine bij op. Bloedstollend!

VARIOUS #111

01/Marzio Scholten - Wat Nooit Geweest Is
02/Arcade Fire - The Lightning II
03/Fontaines DC - Jackie Down The Line
04/Dana Gavanski - Indigi Highway
05/Star Club West - Voebal
06/Best Parts - The Beginning
07/A Fungus - Mark's Bag
08/Charlotte Adigery & Bolis Pupul - Blenda
09/Σtella - Who Cares?
10/Vieze Meisje - Wakame
11/Juliette Armanet - Le Dernier Jour Du Disco
12/Sacrificial Chanting Mood - Reading Glasses
13/Personal Trainer - Rug Busters
14/Sea Power - Transmitter
15/Jockstrap - I Want Another Affair (Taylor Skye Remix)
16/Avicii - Levels
17/Mathijs Leeuwis - Memo Van Een Vezel
18/The Wave Pictures - Blink The Sun
19/Slamino - Electric Pond
20/Tamino - The First Disciple
21/Steve French - Solid Days

MELODY'S ECHO CHAMBER

 

Op de derde plaat van Melody’s Echo Chamber, zoals Melody Prochet haar band noemt, gaat het er wat minder psychedelisch aan toe dan we van madame gewend zijn. Ze heeft de tijd genomen voor haar coming-of-age, de songs zijn uitgekristalliseerd en klinken daardoor niet alleen volwassener dan ooit, maar ook uitgerust en helder. Waarmee gelukkig niet gezegd is dat dit een saai album is – eerder mindful. Beste voorbeeld is de mooie, deels in het Frans gezongen afsluiter Alma The Voyage, waarin viool en klavecimbel de show stelen.

SPIRITUALIZED

 

Everything Was Beautiful; het nieuwe album van Spiritualized heeft een wat dubbelzinnige titel die gelukkig eerder hoopvol dan unheimisch opgevat dient te worden. Voor sommige dingen uit het verleden is geen plek meer in het nieuwe normaal - dat kan ook een zegen zijn. Jason Pierce aka J Spaceman suggereerde ten tijde van voorganger And Nothing Hurt (2018) dat het wel eens zijn zwanenzang kon worden, maar tijdens de lockdowns (‘Hier heb ik heel mijn leven op geoefend’) kroop het bloed waar het niet gaan kon. Zo worden we in blessuretijd dus maar mooi getrakteerd op zeven gloednieuwe Spiritualized songs: grootse, meeslepende gospel met veel blazers, strijkers, koorzang. De muziek, weer even melancholiek als psychedelisch, werd opgenomen door liefst 30 muzikanten in 11 verschillende studio’s, wat nogal duizelingwekkend is voor iemand die er eerder de brui aan wilde geven. Always Together With You en The A Song (Laid In Your Arms) behoren ongetwijfeld tot de beste liedjes die Pierce ooit schreef. Everything Was Beautiful is de ultieme soundtrack voor Pasen.

JONNY GREENWOOD

Ik heb de film niet gezien, dus ik kan het weten. De muziek die Jonny Greenwood schreef voor Spencer, het biografisch drama over wijlen prinses Diana, blijft op zichzelf goed overeind. Greenwood liet een strijkkwartet en koperensemble aanrukken en deze gedurende drie kwartier op elkaar inwrijven. Dit alles verpakt in 14 korte stukken die soms sinister en dan weer hoopvol klinken. In afsluiter New Currency culmineert een en ander in een oorstrelende mengeling van kamermuziek en jazz.

GUIDED BY VOICES

 

Het laatste album van Guided By Voices dateerde alweer van oktober 2021, maar het lange wachten op nummer 36 wordt beloond: ook op Crystal Nuns Cathedral serveert de legendarische band uit Ohio weer uit duizenden herkenbare powerpop met een sporadisch likje classic rock. Met 12 3-minuten-liedjes is het een relatief bondige plaat zonder niemendalletjes, al schieten singles Excited Ones en Come North Together uit boven de rest. Tijdens Forced To Sea weerklinkt in de intro zowaar even een echo naar de culthit Cut-Out Witch.

NILÜFER YANYA

Voor wie had gedacht dat de hype rond Nilufer Yanya wel weer zou gaan liggen; tijd om alsnog bij te draaien. De jonge Londense, die in 2019 na enkele uitstekende EP’s haar debuutalbum Miss Universe uitbracht, heeft haar muzikale signatuur op PAINLESS zelfs nog verder weten te perfectioneren. Ze lijkt intussen meer op intuïtie te varen, en heeft daar het talent ook voor. Een voorliefde voor jaren ‘90 altrock verweeft ze gemakkelijk met trippy beats en haar soulvolle vocalen. Een beetje schetsmatig, maar vaak werkt het goed; kleine loops en lijntjes worden trefzeker uitgebouwd tot een eigentijds popgeluid dat soms licht ontvlamt en dan weer behaaglijk knisperend klinkt. Leadsingle Stabilise flirt met de vroege Bloc Party, terwijl Midnight Sun leentjebuur speelt bij Arlo Parks vooraleer een partij scheurende gitaren een rookgordijn optrekt. Het is een album, zo verklaarde Yanya zelf, over de lelijkheid van een grote stad en jezelf daar kwetsbaar in durven opstellen. Aan haar zelfvertrouwen zal het niet liggen.

VARIOUS #110

01/Spiritualized - Always Together With You
02/The Smile - You'll Never Work In Television Again
03/Personal Trainer - Key Of Ego
04/Charlotte Cornfield - Blame Myself
05/The Altered Hours - You Are Wrong
06/Aldous Harding - Lawn
07/Eelke Kleijn - Ein Tag Am Strand
08/Squid - Documentary Filmmaker
09/Lewsberg - Six Hills
10/Guided By Voices - Excited Ones
11/Ovlov - Eat More
12/Pascal Deweze - The End Of The World
13/Hand Habits - Aquamarine
14/The War On Drugs - I Don't Live Here Anymore
15/Wet Leg - Too Late Now
16/Arooj Aftab - Suroor
17/Animal Collective - Strung With Everything

QUIET HOLLERS

Dat Shadwick Wilde een goede songwriter is wisten we al, maar op het vierde album van Quiet Hollers kiest hij voor een andere aanpak dan we gewend zijn. Forever Chemicals is een onverhulde poging tot het scoren van een hit. Het is hem gegund. Countrypop blijft onmiskenbaar de hoofdmoot in tekstueel en muzikaal opzicht, maar een uitstapje naar doowop (Happy With You) en flirts met new wave (Garden Of Love) raken het meest. Per saldo zal dat meer nieuwe fans opleveren dan oude vervreemden.