JONAS MEERSMANS

Jonas Meersmans bracht vorig jaar het eerste deel van zijn drieluik Monnift uit. Hoewel het slot nog op zich laat wachten, ontfermen we ons nu alvast over het normaliter meest imponerende middenpaneel. En indruk maakt het zeker. De instrumentale muziek van Meersmans klinkt hier onmiddelijk een stuk rijker, hoopvoller. Aangrijpender ook. De Antwerpse gitarist, die een verleden kent in Codasync en ook korte films van klank voorzag, schurkt op Monnift II meer dan ooit aan tegen de sensibele folk van de Amerikaanse Primitieven. In korte (Hanekop) en langere (Busmalis) composities, vaak verrijkt door de wapenbroeders viool, glockenspiel en hoorn, scheert de luisteraar langs oorstrelend melodieuze vergezichten. Om de vingers bij af te likken, voor zowel liefhebbers van postrock, folk als kamermuziek.

SPIRITUALIZED

Jason Pierce wachtte nooit zo lang, liefst zes jaar, met het uitbrengen van een nieuwe plaat van Spiritualized. Bovendien zinspeelt hij op een naderend einde van de band waarvan hijzelf, ondanks alles, sinds 1990 de enige constante factor is. Deze zaken hebben een reden. Spiritualized brak door met het veelgeprezen Ladies & Gentlemen We Are Floating In Space (1997), een collectie rijk gearrangeerde, voluptueuze songs over de liefde, hoop, en medicijnen. And Nothing Hurt ligt in het verlengde van die thematiek, en ook het unieke, grootse psychedelische gospelgeluid is nog present. Evenwel kwam het album heel anders tot stand. Moederziel alleen en zonder budget nam Pierce nu alle partijen op in zijn slaapkamer, eindeloos oefenend met zijn laptop. De nummers handelen over wraak en spijt (The Morning After) en lange autoritten naar oude vrienden (Here It Comes). Over 50 worden en het lichaam voelen. Vergankelijkheid, leeftijd, uitzicht. Extatische prachtmuziek die je inderdaad kunt opvatten als een zwanenzang. 't Is niet te hopen.