Dutch Uncles staan op hun vierde album stil bij de typische perikelen van moderne twintigers: hun werkloosheid, hun seksleven, en hun online ijdelheid. Klinkt op papier interessanter dan op plaat. Hoewel het steriele karakter van hun songs na een paar luisterbeurten wel wat verdwijnt, weet de band over de hele lijn nergens echt te overtuigen. Daarvoor blijft hun extraverte proggy synthpop, die het midden houdt tussen Wild Beasts, Field Music en Hot Chip, simpelweg te eentonig.
Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
februari 12, 2015
DUTCH UNCLES
Dutch Uncles staan op hun vierde album stil bij de typische perikelen van moderne twintigers: hun werkloosheid, hun seksleven, en hun online ijdelheid. Klinkt op papier interessanter dan op plaat. Hoewel het steriele karakter van hun songs na een paar luisterbeurten wel wat verdwijnt, weet de band over de hele lijn nergens echt te overtuigen. Daarvoor blijft hun extraverte proggy synthpop, die het midden houdt tussen Wild Beasts, Field Music en Hot Chip, simpelweg te eentonig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten