BIBIO

Dat Stephen Wilkinson, alias Bibio, van meer dan één markt thuis is, mag inmiddels al wel bekend zijn. Toch klinkt zijn achtste langspeler Phantom Brickworks als een enorme verrassing. Het is een zuivere ambientplaat geworden van ruim 70 minuten. Dat lag na de pakkende liftmuziek (excusez le mot) van A Mineral Love toch niet het meest voor de hand. Al dan niet doelbewust vindt hij hiermee voorzichtig aansluiting bij nu o zo populaire neoclassici als Max Richter of Joep Beving. Wilkinson verklaarde dat Phanton Brickworks een album is over plekken van herinnering. En dat hij het materiaal, vooral geënt op feeërieke pianoklanken en etherisch koperwerk, al een aantal jaar op de plank had liggen. Het wordt overduidelijk een hoogst memorabele gebeurtenis wanneer je met een track als Branch Line over de hoofdtelefoon het bos in wandelt, zoveel is duidelijk. Bibio blijft de koning van de caleidoscopie.