I Love Sarah geniet al jaren mijn waardering. Hun optreden tijdens de opening van Trix in 2006 was het eerste optreden dat ik bijwoonde gedurende mijn tweejarig verblijf in Antwerpen, en sindsdien heb ik het Mechelse duo in mijn hart gesloten. Na een handjevol EP's is sinds kort hun eerste fulllength getiteld 'Isle Of Sarah' uit. Dat levert ze nu enige publiciteit op in België, en ook OOR blijft niet achter. Willem Jongeneelen is weliswaar nog kaler dan Humberto Tan, Jan Van Halst en En Jack Van Gelder bij elkaar, maar zeker niet achtelijk! Dat de Vlaamse media nu ook langzamerhand overstag lijken te gaan, is interessanter. In chronologische volgorde evolueerde I Love Sarah van 'een flauw pretentieus avant-gardistisch collectief' (Knack) tot 'de beste overbodige band van het land' (RifRaf) om uiteindelijk (in Goddeau Magazine) te worden beschreven als 'technisch geschoolde muzikanten die goud waard zijn (..) en om dat niet toe te hoeven geven maar al te graag een rookgordijn van ongein opwerpen'. Ga dit vooral eens live zien. Ik deed dat persoonlijk onder meer tijdens support-acts van Battles en No Age. Bijgevoegd is de Studio Jezus Sessie die opmerkelijk genoeg geen nummers van Isle Of Sarah bevat, maar desalniettemin de moeite waard is; een goede gelegenheid ter kennismaking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten