EXPLOSIONS IN THE SKY

Nee maar! Ik had nooit gedacht ooit nog eens een officiële clip van Explosions In The Sky aan te mogen kondigen. Toch is dat moment nu aangebroken - en vraag ik me eigenlijk alleen maar af wat het motief is geweest om een video te maken; heeft dat soms iets te maken met het teleurstellende artwork van hun laatste album Take Care? De clip bij Last Known Surroundings, naar mijn idee een van de betere nummers op een plaat die het met name van de drums moet hebben, is niet onaardig. De eerste vier minuten lijken weliswaar een beetje alsof ze gemaakt zijn door iemand die screensavers programmeert, maar daarna worden de animaties beter. Ik had eigenlijk zoiets als een lange trailer van The Tree Of Life verwacht, maar bij nader inzien past deze trip door kosmische en aardse landschappen wel goed bij de titel.

THE ANTLERS

Wat een opluchting! Goede videoclips worden nog steeds geschoten. Kenmerkend voor een goede videoclip is, in het kort, dat deze op een of andere manier een extra dimensie verschaft aan de muziek die wordt begeleid. Dat klinkt makkelijker dan het gaat, en veel bands wagen zich er anno 2011 dan ook niet aan. Toegegeven: in het YouTubetijdperk is het ook niet eenvoudig om op te vallen - en de jaren dat we reikhalzend op de bank zaten te wachten tot TMF, MTV en/of The Box (het betreft hier een nostalgisch stukje, reken maar!) iets moois voor ons uitzond zijn voorbij. Ik waag me eigenlijk louter aan deze korte historische schets om een clip in te leiden die, nouja, zeker meer dan middelmatig is, maar in wezen ook niet veel meer bewerkstelligt dan het puur functionele; het liedje beter maken. Een ogenschijnlijk simpel nummer als Every Night My Teeth Are Falling Out wordt ineens echt interessant door een accompagnerend beeld waarin op suggestieve wijze handen worden gewassen, dominosteentjes worden gezet, melk wordt gedronken. Zoals de Vlamingen zeggen: meer moet dat niet zijn. Om indruk te maken.

YEASAYER

Blijkbaar is Yeasayer dus nog altijd bezig aan de promotie van Odd Blood. Houdt het dan nooit op? Het lijkt me dat die plaat inmiddels wel aan genoeg mannen is gebracht. Gelukkig deed de band er onlangs wijs aan om bij een tussentijds bezoek aan Conan O'Brien wat nieuw materiaal te spelen. Het moet wel leuk blijven. En dat blijft het voorlopig ook; Devil And The Deed is een instant hit die in het verlengde van hun (naar mijn mening overigens geweldige) vorige album ligt. Dichter bij Justin Timberlake geraakten ze niet eerder. Dit nummer smeekt er dan ook om binnen de kortste keren opgenomen te worden. Tot ziens bij de volgende tour!

NADA SURF

Leuk en aardig, die 30 day song challenge op Facebook, maar mij lukt het vooralsnog bij lange na niet om dagelijks aan mijn plicht te voldoen. Ik loop na 25 dagen inmiddels een ruime week achter, en ook vanavond verzaak ik mijn plicht, die luidt: A song I used to love but now hate (day 17). Bijgevolg heb ik eens eventjes de tracklists van mijn oude compilatiecd'tjes ter hand genomen, maar mijn verwachtingen kwamen helemaal niet uit. Ik vind nummers als Green Lizard - Autumn, Live - Lakini's Juice en Nada Surf - Popular namelijk best leuk wanneer ik ze terugluister. Wat nu? Eigenlijk heb ik alleen maar zin gekregen in een 1990s themafeest. Nostalgie is een sluipmoordenaar - net als zout, materialisme, de macht der gewoonte, asbest, droogte, atoomenergie, koolmonoxide, een carrière, en hoge bloeddruk, maar dit terzijde. Even tijd om, zonder gene, simpel en sentimenteel te zijn. Once every two weeks!

THE RAVEONETTES

The Raveonettes, zo een typisch voorbeeld van een band die op elk album wel een handvol toffe nummers te bieden hebben, maar tegelijkertijd vermoeiend kunnen zijn om een hele plaat van uit te zitten. Tekenend voor de marginale variatie in de songs van het Deense duo is de debuut-ep Whip It On, een verzameling van acht noisy en uptempo 2.30jes, allen 'recorded in glorious B Minor'. Naar mijn mening is dat niettemin hun beste uitgave, want een klein half uur lijkt me precies de juiste dosis voor dit soort onstuimige, maar soms toch ook wat voorspelbare new wavepop. Aan de andere kant: het aantal hits begint zich zo langzamerhand wel op te stapelen. That Great Love Sound, Boys Who Rape Should All Be Destroyed, Aly Walk With Me, Dead Sound, You Want The Candy, Beat City... misschien toch maar een kaartje kopen voor hun concert in Utrecht van aanstaande woensdag en hopen op mijn persoonlijke best of. Van hun nieuwste single Recharge & Revolt krijg ik in ieder geval kippenvel.