Het oor wil ook wat - door Max Majorana.

september 30, 2014

PHILIP SELWAY


Philip Selway debuteerde in 2010 direct op kwaliteitslabel Bella Union. Familial was ook heus een aardige singer/songwriterplaat, maar dermate sober dat de Brit de schijn tegen had; zou iemand anders dan de drummer van Radiohead dezelfde kans hebben gekregen? Gelukkig is opvolger Weatherhouse van een hoger kaliber. Selway neemt de twijfel weg door met zijn trio (waarin ook de Turks/Engelse Adem Ilhan meespeelt) wat kleurrijker te werk te gaan. Zijn galmende stem klinkt nog even lijzig, saai zo u wilt, maar de gedoseerde toevoeging van elektronica en strijkers komt songs als Drawn To The Light en Waiting For A Sign hoorbaar ten goede. Albumopener Coming Up For Air heeft dat spookachtige tintje door het sterke refrein niet eens nodig. Verder opvallend: horen we daar in de pianoballade It Will End In Tears nu exact dezelfde drumfill als die uit Exit Music (For A Film)? Nouja, een kniesoor die er op let. Weatherhouse is misschien niet het heetste nieuws van het Radiohead-front, maar een melancholiek album dat er mag wezen.

september 25, 2014

THE PHARMACY


The Pharmacy uit Seattle laat er op de derde langspeler Spells geen misverstand over bestaan; het is gedaan met hun krakkemikkige lo-fi punk van weleer. In plaats daarvan brengt het trio tegenwoordig een veel toegankelijker geluid te berde, dat vooral beïnvloed lijkt door die goeie ouwe rock 'n roll van The Kinks en The Zombies. Ook een actuele groep als Night Beats klinkt niet ver weg - geen wonder, want ze delen dezelfde producer. Dat het wiel niet opnieuw wordt uitgevonden zal mij uiteindelijk een zorg zijn, zolang het liedjes als Masten Lake Lagoon en Cool/Calm oplevert.


september 12, 2014

GIRL BAND


Bericht van en voor achterblijvers: Girl Band. Ik typ het in een huiskamer waar poezen soezen langs mijn been. Weer zo een groep die ik steeds maar liet schieten ten gunste van een veelvoud aan uiteenlopende redenen. Maar vanavond was het in het Eindhovense Stroomhuisje (heerlijke plek) dan eindelijk zo ver. De Take That onder de noiserockbands liet er geen misverstand over bestaan; naar hun debuutalbum, dat over een jaar zal verschijnen, is het reikhalzend uitkijken. Lekker gruizige, onberekenbare no wave die tegen wil en dank tamelijk catchy blijft klinken. Girl Band heeft nummers die zich kunnen meten met het beste werk van Liars. Het is een poosje geleden dat ik mij door een dergelijke bak lawaai nog zo florissant waande.

september 04, 2014

CYMBALS EAT GUITARS



Cymbals Eat Guitars toont zich op LOSE eens te meer een feilloze indierockband met trekjes van een kameleon. En dat na een alleszins moeizame tweede; het weinig gloedvolle Lenses Alien uit 2011 viel nogal tegen. Wat de nieuwe nummers bij elkaar houdt, is de nog even gemankeerde puberstem van Joseph d'Agostino en zijn sterke gevoel voor melodie. Verder schiet het als vanouds weer alle kanten uit; luide gitaarerupties, warme toetsen, hier en daar een strijkkwartet, en zelfs een verdwaalde mondharmonica.

Blogarchief


zie ook http://www.damusic.be