THE ANTLERS

Het is even geleden dat ik zo'n sublieme plaat gehoord heb als Familiars, het nieuwe (fraai vormgegeven) album van The Antlers. Eigenlijk een beetje gevaarlijk, zelfs; zelden werd er door iemand zo verleidelijk over pijn, verlies en ander lijden gezongen als door Peter Silberman - nou goed, stad- en kamermuziekgenoot Antony Hegarty komt allicht in de buurt. Trage, opvallend lange, maar bovenal machtig mooi gearrangeerde nummers die je zachtjes naar binnen zuigen en doen verdwijnen tot de catharsis, die onherroepelijk eens komt. Melancholie van de bovenste plank, en nog beter dan hun doorbraak Hospice uit 2009. Of: hoe ik leerde tegen een stootje te kunnen. Op 3 oktober in Paradiso.