QUILT

Wie van popmuziek houd die simpelweg vrolijk én zeer aanstekelijk mag klinken, moet van zijn hart geen moordkuil maken. De wereld is te klein voor guilty pleasures - een zeer oneervol begrip, trouwens. Quilt uit Boston heeft net de derde plaat uit, Plaza heet die, en dat is wat mij betreft een gevalletje aangenaam eindelijk eens kennis met u te maken. De sound is betrekkelijk naturel: een loom tempo, uitgemeten koortjes, af en toe wat zwierige strijkers op de achtergrond, hier en daar een licht ontvlambare psychedelische toets. Onderschat echter de liedjes niet: die klinken misschien onachtzaam, maar zitten stuk voor stuk knap in elkaar, en dáár, meine Damen und Herren, is het uiteindelijk werkelijk om te doen. Leukste indiepopalbum van 2016 tot dusver.