Het Londense duo Mount Kimbie wordt sinds zij in 2009 op het toneel verscheen gezien als een der grondleggers van het zogehete post-dubstepgenre. Inderdaad lijkt het hoogtepunt van het wobbelen inmiddels goeddeels achter ons te liggen. Ook de muziek van Kai Campos en Dom Maker is langzamerhand geëvolueerd. Zo zijn er door de jaren heen steeds vaker gastvocalisten opgedoken, waardoor de voorheen wat abstracte maar minzame elektronica steeds dichter naar pop is opgeschoven. Fans van het eerste uur hoor je daarover klagen, zoals eerst de kwalitatieve consistentie van de vroege experimentele EP’s reden was om de albums af te serveren. Maar als puntje bij paaltje komt, is Love What Services gewoon een aangenaam diverse en compacte plaat van 37 minuten, waarop bepaald niet de minsten (King Krule, James Blake, Micachu) een bijdrage leveren. Gebroederlijk staan slaapliedjes (Marilyn), sonische tierelantijntjes (Four Years And One Day), regelrechte floorfillers (SP12 Beat, Delta), én een potentiële radiohit (Blue Train Lines) naast elkaar.
Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
augustus 25, 2017
MOUNT KIMBIE
Het Londense duo Mount Kimbie wordt sinds zij in 2009 op het toneel verscheen gezien als een der grondleggers van het zogehete post-dubstepgenre. Inderdaad lijkt het hoogtepunt van het wobbelen inmiddels goeddeels achter ons te liggen. Ook de muziek van Kai Campos en Dom Maker is langzamerhand geëvolueerd. Zo zijn er door de jaren heen steeds vaker gastvocalisten opgedoken, waardoor de voorheen wat abstracte maar minzame elektronica steeds dichter naar pop is opgeschoven. Fans van het eerste uur hoor je daarover klagen, zoals eerst de kwalitatieve consistentie van de vroege experimentele EP’s reden was om de albums af te serveren. Maar als puntje bij paaltje komt, is Love What Services gewoon een aangenaam diverse en compacte plaat van 37 minuten, waarop bepaald niet de minsten (King Krule, James Blake, Micachu) een bijdrage leveren. Gebroederlijk staan slaapliedjes (Marilyn), sonische tierelantijntjes (Four Years And One Day), regelrechte floorfillers (SP12 Beat, Delta), én een potentiële radiohit (Blue Train Lines) naast elkaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten