Het oor wil ook wat - door Max Majorana.

maart 20, 2020

ULTRAÍSTA



Schijnbaar uit het niets lost het fameuze supertrio Ultraísta zijn tweede langspeler Sister. Dat niemand überhaupt een opvolger zag aankomen heeft zeker te maken met de valse start na het debuut in 2012; drummer Joey Waronker werd eerder vader dan verwacht, orkaan Sandy raasde over en blies een tournee af. Aan het schrijfproces blijkt in acht jaar niets gewijzigd. De band jamt er op los, waarna producer Nigel Godrich de schaar hanteert en alles vervolgens weer netjes in elkaar schuift. Ingenieus hoe op Anybody een dwalende bas, wat pulserende strijkers en lukrake stemsamples toch een geheel vormen. Ook opvallend: de vocalen van Laura Bettinson zijn ineens voorin de mix komen te liggen. Enigszins bedrieglijk, want aan echte liedjes met kop en staart doet de band nog steeds niet. Sister draait om textuur. Laat de fixatie op compositie gerust varen, want alsnog blijft er dan een plaat vol wufte synthpop over.

Geen opmerkingen:

Blogarchief


zie ook http://www.damusic.be