Yeah Yeah Yeahs stonden twintig jaar geleden mede aan de wieg van de heropgeleefde New Yorkse rock ‘n roll-scene met het spraakmakende debuut Fever To Tell en al even uitzinnige optredens. Het is sinds hun vierde langspeler Mosquito uit 2013 betrekkelijk stil gebleven, maar Cool It Down is een fenomenale terugkeer van de band. De acht liedjes klinken even stekelig als monumentaal en zijn ingekleurd met trefzekere synths, strijkers en slagwerk. Nu stond Karen O er sowieso niet om bekend van haar hart een moordkuil te maken, en de blikvanger heeft na 9 jaar natuurlijk veel te melden. In iets meer dan een half uur haalt ze grote thema’s als onze ecologische teloorgang en het wereldwijd gedeelde verlangen naar intimiteit aan. Gelukkig worden de dansvloer en radio ondanks die diepgang niet geschuwd; hoewel de groep al lang is afgeweken van de lo-fi garagerock ten gunste van electro-pop beats en downtempo bangers, is het bandgeluid hartstochtelijk en sensueel gebleven. Openingsnummer Spitting Off The Edge Of The World is meteen een dijk van een song met een onverwoestbaar refrein, de schelle synths van Wolf katapulteren je terug naar duistere jaren ‘80 new wave. En toch: hoopvol klonk niet vaak zo extatisch als op Cool It Down.
oktober 03, 2022
YEAH YEAH YEAHS
Yeah Yeah Yeahs stonden twintig jaar geleden mede aan de wieg van de heropgeleefde New Yorkse rock ‘n roll-scene met het spraakmakende debuut Fever To Tell en al even uitzinnige optredens. Het is sinds hun vierde langspeler Mosquito uit 2013 betrekkelijk stil gebleven, maar Cool It Down is een fenomenale terugkeer van de band. De acht liedjes klinken even stekelig als monumentaal en zijn ingekleurd met trefzekere synths, strijkers en slagwerk. Nu stond Karen O er sowieso niet om bekend van haar hart een moordkuil te maken, en de blikvanger heeft na 9 jaar natuurlijk veel te melden. In iets meer dan een half uur haalt ze grote thema’s als onze ecologische teloorgang en het wereldwijd gedeelde verlangen naar intimiteit aan. Gelukkig worden de dansvloer en radio ondanks die diepgang niet geschuwd; hoewel de groep al lang is afgeweken van de lo-fi garagerock ten gunste van electro-pop beats en downtempo bangers, is het bandgeluid hartstochtelijk en sensueel gebleven. Openingsnummer Spitting Off The Edge Of The World is meteen een dijk van een song met een onverwoestbaar refrein, de schelle synths van Wolf katapulteren je terug naar duistere jaren ‘80 new wave. En toch: hoopvol klonk niet vaak zo extatisch als op Cool It Down.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten