Dat The Velvet Underground tot de canon van de westerse muziek gerekend mag worden; evident. The Feelies behoeven wellicht nog wél enige introductie. Zoals de invloed van Lou Reed en de zijnen geleidelijk via collega-muzikanten doorsijpelde, zo zijn Bill Million, Glenn Mercer en co. altijd vooral artist’s artists gebleven. De groep werd eind jaren ‘70 opgericht nabij New York en hun rudimentaire, nerveuze postpunk is duidelijk door The Velvets beïnvloed. Dat de band nu een hommage brengt aan hun grote voorbeelden verbaast niet (er verschenen al eerder VU-covers op reguliere studioplaten), maar waarom zou je dit live-optreden uit 2017 eigenlijk willen uitbrengen? Simpel: omdat het spelplezier ervanaf spat. Het moet weliswaar even op gang komen, maar hoor dan hoe de band er tijdens songs als What Goes On, I Heard Her Call My Name en Run Run Run vol voor gaat; je moet toegeven dat de stoïcijnse avant-gardepop van The Velvet Underground intussen tijdloos is geworden maar nog altijd niet aan rock ‘n roll heeft ingeboet.
Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
december 11, 2023
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten