Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
februari 01, 2011
LOLA KITE
Na vorig jaar al door vele insiders te zijn getipt, is voor Lola Kite (na die felbegeerde minuut op de nationale televisie) de bal nu echt gaan rollen. Het Amsterdamse drietal is momenteel met voorsprong de meest besproken band uit het Nederlandse clubcircuit. Het nieuwe paradepaardje van Excelsior, dat de release van hun debuut nog wat maanden uitstelde om de spanning te verhogen, is dan ook begonnen aan een uitgebreide tour die hen tegen mei naar Bergen op Zoom zal leiden. De plaat in kwestie verscheen vorige maand, heet Lights, en stemt inderdaad erg nieuwsgierig naar die optredens –al hebben we zo hier en daar wel onze bedenkingen.
Dat alle leden van Lola Kite in het verleden al actief waren in niet de minste bands (Bettie Serveert, Moss en Bluem) is duidelijk hoorbaar in het enthousiasme dat van Lights afspat. Het kost als luisteraar maar weinig moeite je voor te stellen hoeveel plezier de band wel niet moet hebben gehad tijdens de opnames van dit album, wellicht juist omdat het nauwelijks overeenkomt met de muziek van bovengenoemde bands. Lola Kite’s sound leunt sterk op het gebruik van synthesizers en drumcomputers. Geen wereldschokkend nieuws, maar een frisse wind in het huidige poplandschap is het zeker. De songs zijn bovendien niet alleen al op het eerste gehoor erg aanstekelijk en dansbaar; ze blijken bij nadere beluistering ook boordevol ideeën te zitten.
In die gelaagdheid zit tegelijkertijd ook de zwakke plek van het album. Aan vrolijke deuntjes is bepaald geen gebrek, maar niet al het songmateriaal is van even hoge kwaliteit. De plaat klinkt bovendien bij vlagen nogal braaf – een wat rauwere productie zou niet hebben misstaan. Het is niet toevallig dat Lights haar beste momenten kent wanneer er wat gas bij wordt gegeven, zoals tijdens de uptempo single ‘Everything’s Better’ en het al even opwindende ‘Rainbow At Night’, dat nadrukkelijk de geest van stadgenoot Zea in herinnering roept. De enigszins onbeduidende ballad ‘The River’, die de focus van de benen naar het hoofd verlegt, had echter gerust achterwege gelaten mogen worden.
Hoewel Lights dus weliswaar niet over de hele lijn overtuigt, zijn er toch genoeg redenen om aan te nemen dat Lola Kite op een podium goed uit de verf komt. Laat het dan vooral een feestje worden; een uitgekiende setlist doet wonderen. Dat de band aanstaande zomer op de grote nationale festivals zal aantreden kan iedereen wel voorspellen. Het geeft de band nog een aantal maanden de tijd om hun energieke liveshows te perfectioneren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten