Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
september 22, 2011
R.E.M. (R.I.P.)
R.E.M. gaat dus uit elkaar. Spijtig, maar onvermijdelijk. Wat moet je er meer over zeggen? Goede band. Geweldige frontman. Hij is zo een beetje de enige bij wie ik me een voorstelling kan maken van de factor ´performance´. Wat mij betreft kan Michael Stipe zich vanaf morgen gaan richten op het presidentschap. Nee serieus, wat ik erg jammer vind aan R.E.M. is dat ze onder de huidige generatie twintigers zo weinig aanstichten, terwijl ze op veel vlakken (niet in de laatste plaats het muzikale) vergelijkbaar zijn met een poĆ«tische, geĆ«ngageerde, emotionele groep als The Smiths. Ik vermoed dat dat komt door de overmaat aan airplay voor Losing My Religion (ok, There Is A Light That Never Goes Out is beter) en in het bijzonder Everybody Hurts. Maar dan Imitation Of Life! Een van die relatief verborgen parels. Sloeg op mijn dertiende in als een bom en heeft me sindsdien nooit meer losgelaten. Als ik tien videoclips mee zou mogen nemen naar de maan...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten