DUSTIN WONG

Het legendarische Ponytail is niet meer, God hebbe haar zeven zielen, maar het voordeel daarvan is dat Dustin Wong nu wel de kans krijgt om uit de schaduw van Molly Siegel te kruipen. De gitarist creëert op alweer zijn tweede soloplaat muziek die in wezen in het verlengde ligt van wat hij met zijn oude band speelde - energieke, onorthodoxe, en bij tijd en wijlen flink uit het spoor vliegende noiserock. Hoewel de factor punk wat is afgenomen nu hij in zijn eentje te werk gaat, zijn de toverachtige, opzwepende en in effecten gedrenkte (dus ja, wat ik bedoel te zeggen: epische) gitaarmelodieën gebleven. Wong deelt de luisteraar er nog even ferme adrenalineklappen mee uit. Lekkere beat erbij, en klaar zijn we. Toekomstig voorprogramma van Animal Collective?