Hoewel hij het virus zelf niet bij naam noemt, heeft Remy van Kesteren met The Red Turtle een typische, misschien zelfs ideale coronaplaat gemaakt. Toen de geschoolde harpist dit voorjaar net als iedereen thuis kwam te zitten, verzamelde hij eindelijk al zijn moed om telefonisch contact op te nemen met gevierd filmmaker Michael Dudok de Wit. Van het een kwam het ander, en een lang gekoesterde wens ging in vervulling. Nu ligt er een jaar na zijn vorige album Shadows (en drie jaar sinds de mystieke animatiefilm over een schipbreukeling een Oscar-nominatie ontving) een nieuw album dat smeekt om een optreden. De orginele soundtrack van Laurent Perez Del Mar bevatte ook harp, klonk zwierig en bij vlagen bombastisch. Van Kesteren leunt meer op tokkels dan strijkers, maar klinkt met zijn warme bassen net zo gedragen, desolaat en onderhuids. Prachtige landschappen als April en Lake zijn de moeite waard, maar staan niet op zichzelf. Het is dan ook reikhalzend uitkijken naar live opvoeringen.
Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
oktober 30, 2020
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten