Zou The Haçienda soms weer open zijn? Dat is de vraag die deze titelloze langspeler van Working Men’s Club oproept. De legendarische nachtclub in Manchester sloot weliswaar in 2000 haar deuren, maar wanneer deze tieners uit het nabijgelegen West Yorkshire hun versterkers aanzetten, is het alsof je terug naar 1990 wordt gekatapulteerd. Frontman Syd Minsky-Sargeant is een driftig en ambitieus baasje. In het korte, rumoerige bestaan van de groep ontwikkelde Working Men’s Club zich van een opstandige postpunkband naar een meer op dance georiënteerde live-act. Dat resulteerde al in het vertrek van twee bandleden, waaronder de drummer, en nu is er dus een al even onstuimig debuutalbum. De bigbeats, ratelende hi-hats en vintage keyboards razen je om de oren. De plaat drijft – hoe kan het ook anders – vooral op een handvol sterke floorfillers zoals Cook A Coffee, Valleys, en Teeth. Wie het wachten op nieuw werk van Soulwax, Human League of LCD Soundsystem beu is, kan deze plaat blind aanschaffen.
Het oor wil ook wat - door Max Majorana.
oktober 02, 2020
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
zie ook http://www.damusic.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten