De naam Mauro Pawlowski mag bekend verondersteld worden. Evenwel laat de beste man nu pas een album verschijnen zonder alias. Is Eternal Sunday Drive (op het onvolprezen Unday Records) daarmee zijn meest persoonlijke werk tot dusver? Dat is in het geval van deze enigmatische muzikant toch echt aan de toeschouwer. In ieder geval doet de veelzijdige plaat wat ze belooft; meanderende zondagsritten van een soundtrack voorzien. Leaving Montreux is favoriet: een stemmig, wat nerveus afscheidslied. Maar er kan net zo gemakkelijk een funky basgitaar de show komen stelen, zoals op Godmade Man. Twintig jaar na Songs From A Bad Hat mag er weer eens iets anders in het dashboardkastje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten